30 dni mroku (2007) – fascynujący i wyjątkowo krwawy horror o wampirach, którego akcja rozgrywa się w ciągu 30 dni całkowitej ciemności w pokrytym śniegiem miasteczku Barrow na Alasce. Fabuła opowiada o tym, jak bezwzględna grupa wampirów przybywa, aby ucztować na małej społeczności, pozostawiając jedynie małą grupę ludzi, walczącą o przetrwanie do wschodu słońca.

fot. materiały prasowe

30 dni mroku (2007) – fascynujący i wyjątkowo krwawy horror o wampirach, którego akcja rozgrywa się w ciągu 30 dni całkowitej ciemności w pokrytym śniegiem miasteczku Barrow na Alasce. Fabuła opowiada o tym, jak bezwzględna grupa wampirów przybywa, aby ucztować na małej społeczności, pozostawiając jedynie małą grupę ludzi, walczącą o przetrwanie do wschodu słońca.

Abigail (2024) – jednym z najciekawszych pytań w kwestii wampirów było to, co dzieje się z przemienionymi dziećmi. Abigail odpowiada na to pytanie w slasherowy sposób: wykorzystują swój niewinny wygląd, by polować na ludzi. Czy to dzieło sztuki? Nie. Jednak celem tego zestawienia jest przedstawienie różnorodnych filmów, a to doskonały slasher na wieczór ze znajomymi.

fot. materiały prasowe

Abigail (2024) – jednym z najciekawszych pytań w kwestii wampirów było to, co dzieje się z przemienionymi dziećmi. Abigail odpowiada na to pytanie w slasherowy sposób: wykorzystują swój niewinny wygląd, by polować na ludzi. Czy to dzieło sztuki? Nie. Jednak celem tego zestawienia jest przedstawienie różnorodnych filmów, a to doskonały slasher na wieczór ze znajomymi.

Blade (1998) – nie bez przyczyny mówi się, że ten film uratował Marvela i kino komiksowe. Zdaję sobie sprawę, że to żaden niszowy tytuł, a jednak wciąż mam wrażenie, że nie jest dość doceniany. Widać było, że twórcy mieli wizję, którą konsekwentnie zrealizowali, a niektóre sceny, jak impreza z deszczem krwi, stały się kultowe. To coś dla fanów wampirów, akcji i milczących bohaterów, którzy zamiast mówić, wolą strzelać.

fot. materiały prasowe

Blade (1998) – nie bez przyczyny mówi się, że ten film uratował Marvela i kino komiksowe. Zdaję sobie sprawę, że to żaden niszowy tytuł, a jednak wciąż mam wrażenie, że nie jest dość doceniany. Widać było, że twórcy mieli wizję, którą konsekwentnie zrealizowali, a niektóre sceny, jak impreza z deszczem krwi, stały się kultowe. To coś dla fanów wampirów, akcji i milczących bohaterów, którzy zamiast mówić, wolą strzelać.

Blisko ciemności (1987) – prawdziwy cult classic, nakręcony przez nagrodzoną Oscarem reżyserkę Kathryn Bigelow. To kolejne westernowe oblicze wampirów, w którym zamiast chłodnych zamków przenosimy akcję na jałowe pustynie USA. To także idealne połączenie akcji, kryminału i horroru. Fabuła opowiada historię chłopca z farmy, który niechętnie dołącza do grupy wędrownych wampirów.

fot. materiały prasowe

Blisko ciemności (1987) – prawdziwy cult classic, nakręcony przez nagrodzoną Oscarem reżyserkę Kathryn Bigelow. To kolejne westernowe oblicze wampirów, w którym zamiast chłodnych zamków przenosimy akcję na jałowe pustynie USA. To także idealne połączenie akcji, kryminału i horroru. Fabuła opowiada historię chłopca z farmy, który niechętnie dołącza do grupy wędrownych wampirów.

Byzantium (2012) – melancholijne i artystyczne dzieło, które zamiast opowiadać o wampirach w krwawy i pełen akcji sposób, zdecydowało się na przygnębiający i żałobny ton. Opowiada o relacji matki i córki, dojrzewaniu, samotności i odkrywaniu siebie. A to wszystko w pięknej otoczce wizualnej.

fot. materiały prasowe

Byzantium (2012) – melancholijne i artystyczne dzieło, które zamiast opowiadać o wampirach w krwawy i pełen akcji sposób, zdecydowało się na przygnębiający i żałobny ton. Opowiada o relacji matki i córki, dojrzewaniu, samotności i odkrywaniu siebie. A to wszystko w pięknej otoczce wizualnej.

Co robimy w ukryciu (2014) – produkcja przedstawia życie wampirów w formie filmu dokumentalnego, co daje komiczny efekt, a jednocześnie dość realistycznie pokazuje pragmatyczną stronę krwiopijców, którzy zabezpieczali meble folią, by nie pobrudziły się od krwi.

fot. materiały prasowe

Co robimy w ukryciu (2014) – produkcja przedstawia życie wampirów w formie filmu dokumentalnego, co daje komiczny efekt, a jednocześnie dość realistycznie pokazuje pragmatyczną stronę krwiopijców, którzy zabezpieczali meble folią, by nie pobrudziły się od krwi.

Cronos (1993) – to od tego filmu o wampirach rozpoczęła się kariera Guillermo del Toro, znanego reżysera, który później dał nam chociażby Hellboya i Labirynt fauna. Produkcja pokazuje mniej tradycyjną wersję wampiryzmu: to 400-letni skarabeusz obdarza swojego właściciela życiem wiecznym i pragnieniem krwi. Filmowiec w Cronosie próbuje w trochę bardziej ludzki i świeży sposób przedstawić krwiopijców i fascynację wieczną młodością.

fot. materiały prasowe

Cronos (1993) – to od tego filmu o wampirach rozpoczęła się kariera Guillermo del Toro, znanego reżysera, który później dał nam chociażby Hellboya i Labirynt fauna. Produkcja pokazuje mniej tradycyjną wersję wampiryzmu: to 400-letni skarabeusz obdarza swojego właściciela życiem wiecznym i pragnieniem krwi. Filmowiec w Cronosie próbuje w trochę bardziej ludzki i świeży sposób przedstawić krwiopijców i fascynację wieczną młodością.

Dracula (1931) – warto obejrzeć chociażby po to, by zrozumieć fenomen Draculi w wykonaniu Beli Lugosiego. To on stał się pierwowzorem dla kolejnych ekranowych krwiopijców w popkulturze i wyznaczył trendy na następne dekady. Jego wpływ na kino czuć do dzisiaj.

fot. materiały prasowe

Dracula (1931) – warto obejrzeć chociażby po to, by zrozumieć fenomen Draculi w wykonaniu Beli Lugosiego. To on stał się pierwowzorem dla kolejnych ekranowych krwiopijców w popkulturze i wyznaczył trendy na następne dekady. Jego wpływ na kino czuć do dzisiaj.

Dracula (1992) – ekscentryczna interpretacja mitu o wampirze oczami Francisa Forda Coppoli, twórcy Ojca chrzestnego. Warto obejrzeć dla genialnej kreacji Gary'ego Oldmana, który zagrał Drakulę, w tej wersji zmieniającego się jak mijające dekady.

fot. materiały prasowe

Dracula (1992) – ekscentryczna interpretacja mitu o wampirze oczami Francisa Forda Coppoli, twórcy Ojca chrzestnego. Warto obejrzeć dla genialnej kreacji Gary'ego Oldmana, który zagrał Drakulę, w tej wersji zmieniającego się jak mijające dekady.

Ganja & Hess (1973) – ten film to przykład, że wśród produkcji o wampirach jest także miejsce na artystyczne i eksperymentalne kino. Opowiada o antropologu, który podczas badania starożytnego afrykańskiego narodu Mythrian został dźgnięty ceremonialnym nożem. Od tej pory mężczyzna zaczyna odczuwać niepohamowaną żądzę krwi. Wszystko dodatkowo się komplikuje, gdy przybywa jego żona.

fot. materiały prasowe

Ganja & Hess (1973) – ten film to przykład, że wśród produkcji o wampirach jest także miejsce na artystyczne i eksperymentalne kino. Opowiada o antropologu, który podczas badania starożytnego afrykańskiego narodu Mythrian został dźgnięty ceremonialnym nożem. Od tej pory mężczyzna zaczyna odczuwać niepohamowaną żądzę krwi. Wszystko dodatkowo się komplikuje, gdy przybywa jego żona.

Grzesznicy (2025) – nie jest to ani typowy horror, ani thriller. To historia, w której sercu gra muzyka. I to właśnie ona znajduje się w centrum wydarzeń. Film opowiada o bliźniakach, którzy zakładają swój własny pub, a fabuła rozgrywa się na przestrzeni jednego intensywnego dnia, podczas którego najpiękniejsza noc w życiu bohaterów zmieni się w koszmar.

fot. materiały prasowe

Grzesznicy (2025) – nie jest to ani typowy horror, ani thriller. To historia, w której sercu gra muzyka. I to właśnie ona znajduje się w centrum wydarzeń. Film opowiada o bliźniakach, którzy zakładają swój własny pub, a fabuła rozgrywa się na przestrzeni jednego intensywnego dnia, podczas którego najpiękniejsza noc w życiu bohaterów zmieni się w koszmar.

Miłość od pierwszego ukąszenia (1979) – film o wampirach, który odkryłam przypadkiem. I nie żałuję! To tak naprawdę parodia i komedia romantyczna, w której Dracula zakochuje się w znanej gwieździe filmowej i postanawia opuścić Transylwanię, by odnaleźć kobietę w Nowym Jorku. Zaskakująco „wholesome”.

fot. materiały prasowe

Miłość od pierwszego ukąszenia (1979) – film o wampirach, który odkryłam przypadkiem. I nie żałuję! To tak naprawdę parodia i komedia romantyczna, w której Dracula zakochuje się w znanej gwieździe filmowej i postanawia opuścić Transylwanię, by odnaleźć kobietę w Nowym Jorku. Zaskakująco „wholesome”.

Nosferatu (1922) – reżyserowi F.W. Murnau odmówiono praw do ekranizacji Drakuli Brama Stokera, jednak to go nie powstrzymało. Po drobnych poprawkach przedstawił światu czarno-biały film niemy Nosferatu, w którym tytułowy wampir jest czystym złem i źródłem wszelakiego zepsucia. W ten sposób stworzył obraz, który miał inspirować filmowców przez kolejne lata i przeszedł do kanonu popkultury.

fot. materiały prasowe

Nosferatu (1922) – reżyserowi F.W. Murnau odmówiono praw do ekranizacji Drakuli Brama Stokera, jednak to go nie powstrzymało. Po drobnych poprawkach przedstawił światu czarno-biały film niemy Nosferatu, w którym tytułowy wampir jest czystym złem i źródłem wszelakiego zepsucia. W ten sposób stworzył obraz, który miał inspirować filmowców przez kolejne lata i przeszedł do kanonu popkultury.

Nosferatu (2024) – kolejna nowość na liście. Myślałam, że będę nim bardziej zachwycona, ale film zasłużył na miejsce na tej liście. Reprezentuje świeże spojrzenie na klasykę: gotycki klimat i tradycyjną wersję legendy o Nosferatu.

fot. materiały prasowe

Nosferatu (2024) – kolejna nowość na liście. Myślałam, że będę nim bardziej zachwycona, ale film zasłużył na miejsce na tej liście. Reprezentuje świeże spojrzenie na klasykę: gotycki klimat i tradycyjną wersję legendy o Nosferatu.

O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu (2014) – klimatyczny i niemal surrealistyczny czarno-biały film o wampirzycy, która nocami przemierza ulice zepsutego irańskiego miasteczka Bad City na deskorolce, wymierzając sprawiedliwość prześladowcom. Dowiadujemy się więcej o jej relacji z jedynym uczciwym mężczyzną i śmiertelnikiem, mieszkającym w tym miejscu.

fot. materiały prasowe

O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu (2014) – klimatyczny i niemal surrealistyczny czarno-biały film o wampirzycy, która nocami przemierza ulice zepsutego irańskiego miasteczka Bad City na deskorolce, wymierzając sprawiedliwość prześladowcom. Dowiadujemy się więcej o jej relacji z jedynym uczciwym mężczyzną i śmiertelnikiem, mieszkającym w tym miejscu.

Od zmierzchu do świtu (1996) – niektórzy twierdzą, że klimatem najbardziej przypomina Grzeszników. Pełen akcji horror o dwóch kryminalistach i ich zakładnikach, którzy szukają tymczasowego schronienia na postoju dla ciężarówek, nie zdając sobie sprawy z tego, że miejsce jest zamieszkane przez wampiry.

fot. materiały prasowe

Od zmierzchu do świtu (1996) – niektórzy twierdzą, że klimatem najbardziej przypomina Grzeszników. Pełen akcji horror o dwóch kryminalistach i ich zakładnikach, którzy szukają tymczasowego schronienia na postoju dla ciężarówek, nie zdając sobie sprawy z tego, że miejsce jest zamieszkane przez wampiry.

Postrach nocy (1985) – to połączenie horroru i komedii, momentami campowe, ale przez to właśnie świetne. Warto obejrzeć dla genialnej roli Chrisa Sarandona, który wcielił się w bystrego i atrakcyjnego wampira, a jednocześnie sąsiada z piekła rodem, Jerry'ego Dandridge.

fot. materiały prasowe

Postrach nocy (1985) – to połączenie horroru i komedii, momentami campowe, ale przez to właśnie świetne. Warto obejrzeć dla genialnej roli Chrisa Sarandona, który wcielił się w bystrego i atrakcyjnego wampira, a jednocześnie sąsiada z piekła rodem, Jerry'ego Dandridge.

Pozwól mi wejść (2008) – film opowiada o przyjaźni samotnego chłopca i wyjątkowej dziewczynki, skrywającej sekret. To ciekawe, że twórcom udało się połączyć horror z historią o dojrzewaniu i przyjaźni. W tym wypadku wampiry nie są tak naprawdę w centrum, ale właśnie dlatego to tak ciekawa propozycja.

fot. materiały prasowe

Pozwól mi wejść (2008) – film opowiada o przyjaźni samotnego chłopca i wyjątkowej dziewczynki, skrywającej sekret. To ciekawe, że twórcom udało się połączyć horror z historią o dojrzewaniu i przyjaźni. W tym wypadku wampiry nie są tak naprawdę w centrum, ale właśnie dlatego to tak ciekawa propozycja.

Straceni chłopcy (1987) – gdy oglądałam ten film, miałam wrażenie, że ma w sobie ducha młodości. To ciekawe połączenie wampirów, horroru, romansu i kina familijnego, którego podstawą jest rodzina i lojalność.

fot. materiały prasowe

Straceni chłopcy (1987) – gdy oglądałam ten film, miałam wrażenie, że ma w sobie ducha młodości. To ciekawe połączenie wampirów, horroru, romansu i kina familijnego, którego podstawą jest rodzina i lojalność.

Thirst (2009) – koreański horror zainspirowany XIX-wieczną francuską powieścią. Oryginalna fabuła nie miała w sobie elementów paranormalnych, jednak reżyser Park Chan-wook, który dał nam również genialną Służącą i Oldboya, dodał do niej wampiry. W efekcie dostaliśmy głęboką fabułę, rozbudowane postacie i potężny ładunek emocjonalny.

fot. materiały prasowe

Thirst (2009) – koreański horror zainspirowany XIX-wieczną francuską powieścią. Oryginalna fabuła nie miała w sobie elementów paranormalnych, jednak reżyser Park Chan-wook, który dał nam również genialną Służącą i Oldboya, dodał do niej wampiry. W efekcie dostaliśmy głęboką fabułę, rozbudowane postacie i potężny ładunek emocjonalny.

Tylko kochankowie przeżyją (2013) – historia o dwóch wampirzych kochankach, którzy próbują odnaleźć swoje miejsce we współczesnym świecie. To powolna historia, którą niektórzy mogą uznać za nudną, a inni właśnie w jej tempie i wyjątkowym klimacie znajdą urok.

fot. materiały prasowe

Tylko kochankowie przeżyją (2013) – historia o dwóch wampirzych kochankach, którzy próbują odnaleźć swoje miejsce we współczesnym świecie. To powolna historia, którą niektórzy mogą uznać za nudną, a inni właśnie w jej tempie i wyjątkowym klimacie znajdą urok.

Vampire Hunter D: Żądza krwi (2000) – historia o łowcy, który dostaje zlecenie, by uratować córkę zamożnego mieszczanina z rąk wampira. Jedna z moich ulubionych animacji! To, za co ją kocham, to dojrzała, piękna i oryginalna kreska, a także mroczny klimat, perfekcyjnie łączący w sobie elementy futuryzmu z westernem.

fot. materiały prasowe

Vampire Hunter D: Żądza krwi (2000) – historia o łowcy, który dostaje zlecenie, by uratować córkę zamożnego mieszczanina z rąk wampira. Jedna z moich ulubionych animacji! To, za co ją kocham, to dojrzała, piękna i oryginalna kreska, a także mroczny klimat, perfekcyjnie łączący w sobie elementy futuryzmu z westernem.

Vampyr (1932) – kolejny czarno-biały film na liście, wykorzystujący osiągnięcia technologiczne swoich czasów i grę światłem, by stworzyć artystyczny i wyjątkowy obraz, który stał się klasykiem kina grozy. Mimo tego, że w tamtych czasach brakowało twórcom narzędzi, ich kreatywność i chęci nie znały granic, czego dowodem może być ta produkcja.

fot. materiały prasowe

Vampyr (1932) – kolejny czarno-biały film na liście, wykorzystujący osiągnięcia technologiczne swoich czasów i grę światłem, by stworzyć artystyczny i wyjątkowy obraz, który stał się klasykiem kina grozy. Mimo tego, że w tamtych czasach brakowało twórcom narzędzi, ich kreatywność i chęci nie znały granic, czego dowodem może być ta produkcja.

Wywiad z wampirem (1994) – mam wrażenie, że nie można mówić o filmach z wampirami, nie wspominając o tym tytule. Sercem tej historii jest skomplikowana relacja między trzema nieumarłymi: Louisem, Lestatem i Claudią, którzy tworzą niejako dysfunkcyjną rodzinę. To właśnie ta produkcja w bardzo ciekawy i druzgocący sposób pokazuje tragedię kobiety uwięzionej w ciele dziecka na resztę wieczności.

fot. materiały prasowe

Wywiad z wampirem (1994) – mam wrażenie, że nie można mówić o filmach z wampirami, nie wspominając o tym tytule. Sercem tej historii jest skomplikowana relacja między trzema nieumarłymi: Louisem, Lestatem i Claudią, którzy tworzą niejako dysfunkcyjną rodzinę. To właśnie ta produkcja w bardzo ciekawy i druzgocący sposób pokazuje tragedię kobiety uwięzionej w ciele dziecka na resztę wieczności.

Zagadka nieśmiertelności (1983) – erotyczny thriller z Davidem Bowiem w roli głównej dla fanów trójkątów miłosnych. Główną bohaterką jest dr Sara Roberts, która pracuje nad eliksirem młodości. Pewnego dnia o pomoc prosi ją wampir John, który nagle zaczął się starzeć. Kobieta zostaje wrzucona w niebezpieczny i uwodzicielski świat mężczyzny i jego nieśmiertelnej partnerki Miriam.

fot. materiały prasowe

Zagadka nieśmiertelności (1983) – erotyczny thriller z Davidem Bowiem w roli głównej dla fanów trójkątów miłosnych. Główną bohaterką jest dr Sara Roberts, która pracuje nad eliksirem młodości. Pewnego dnia o pomoc prosi ją wampir John, który nagle zaczął się starzeć. Kobieta zostaje wrzucona w niebezpieczny i uwodzicielski świat mężczyzny i jego nieśmiertelnej partnerki Miriam.

Zmierzch: Wampiry w odwrocie (1989) – film o miasteczku, w którym mieszkają same wampiry. Każdy z nich nakłada grubą warstwę kremu przeciwsłonecznego. To coś dla osób, które kochają westerny i komedię. Powiem tak: są w nim wampiry jeżdżące na koniach i strzelające ze strzelb. Uważam, że bardziej zachęcać Was nie muszę.

fot. materiały prasowe

Zmierzch: Wampiry w odwrocie (1989) – film o miasteczku, w którym mieszkają same wampiry. Każdy z nich nakłada grubą warstwę kremu przeciwsłonecznego. To coś dla osób, które kochają westerny i komedię. Powiem tak: są w nim wampiry jeżdżące na koniach i strzelające ze strzelb. Uważam, że bardziej zachęcać Was nie muszę.

1/26

30 dni mroku (2007) – fascynujący i wyjątkowo krwawy horror o wampirach, którego akcja rozgrywa się w ciągu 30 dni całkowitej ciemności w pokrytym śniegiem miasteczku Barrow na Alasce. Fabuła opowiada o tym, jak bezwzględna grupa wampirów przybywa, aby ucztować na małej społeczności, pozostawiając jedynie małą grupę ludzi, walczącą o przetrwanie do wschodu słońca.

Reklama

placeholder