Algorytm wskazał, że część sztuki Henryk VIII może nie być autorstwa Shakespeare’a

Gdyby ktoś zarzucił współczesnemu artyście, że nie jest autorem dzieła, które sobie przypisuje, prawdopodobnie na drodze procesowo-sądowej udałoby się obalić bądź potwierdzić te oskarżenia. W przypadku zmarłych artystów mamy z tym znacznie większy problem, zwłaszcza jeśli ci nie żyją od kilkuset lat. Takie zarzuty postawiono m.in. Shakespeare’owi, twierdząc, że część sztuk nie była wyłącznie jego autorstwa. Literaturoznawcy nie są w tej kwestii jednomyślni, dlatego czeski naukowiec Petr Plecháč postanowił wykorzystać sztuczną inteligencję, aby zbadać prawdziwość tych oskarżeń. W tym celu wyszkolił algorytm do rozpoznawania stylu staroangielskich dramatopisarzy i skonfrontował go ze sztuką Henryk VIII. Plecháč wziął na warsztat dwóch twórców: Shakespeare'a oraz Johna Fletchera, w którym część literaturoznawców upatruje owego tajemniczego współautora. Algorytm przeanalizował dobór słów oraz rytmikę kilku dzieł napisanych przez artystów, aby ustalić charakterystyczne cechy stylu każdego z nich. Następnie poddana analizie Henryka VIII, aby przekonać się, czy Shakespeare faktycznie nie był jedynym twórcą tego dzieła. Z badań przeprowadzonych przez sztuczną inteligencję wynika, że niemal połowa tekstu była autorstwa Fletchera. Artysta zawiązywał akcję w jednych scenach, a w innych dopisywał ostatni słowa. Część tekstu wykazuje także cechy, które pozwalają przypuszczać, że pracowało nad nim obu dramatopisarzy. Czy zatem mamy ostateczny dowód na to, że słynny angielski poeta rzeczywiście nie był autorem wszystkich swoich dzieł? Cóż, odpowiedź nie jest jednoznaczna. O ile faktycznie da się wskazać, które fragmenty tekstu charakteryzują się nie-shakespeare’owską stylistyką, to nie mamy pewności, co to tak naprawdę oznacza. Owszem, artysta mógł współpracować z Fletcherem przy pisaniu Henryka VIII, ale równie dobrze może być to dowód na to, że Shakespeare tylko zainspirował się stylem swojego kolegi po fachu i imitował go w tej sztuce. Tajemnica autorstw dzieł Shakespeare’a prawdopodobnie nigdy nie zostanie rozwiązana, ale praca Plecháča może przyczynić się do ułatwienia odnajdywanie splagiatowanych tekstów. A przy odpowiednim wyszkoleniu algorytmu analizującego pozwoli także wskazać, jak poszczególni autorzy inspirują się swoją pracą oraz stylistyką.