Wieloryb: Darren Aronofsky głównego aktora szukał 10 lat? Dlaczego?

W głównej roli w filmie Wieloryb wystąpił Brendan Fraser. Wcielił się on w rolę Charliego, homoseksualnego profesora prowadzącego zdalne zajęcia, który jest uwięziony w małym mieszkaniu przez chorobliwą otyłość. Mężczyzna stara się odnowić kontakt ze swoją nastoletnią córką. Zdaje sobie jednak sprawę, że spotkanie jest obarczone ryzykiem utraty ostatniego złudzenia. Charlie jest jednak gotów podjąć ryzyko, mając nadzieję, że jest dla niego jeszcze szansa na odkupienie. Jak się okazuje, wybór odtwórcy głównej roli nie był wcale taki prosty.

Wieloryb – odtwórca roli Charliego

W niedawnym wywiadzie dla portalu Deadline reżyser produkcji Wieloryb, Darren Aronofsky, opowiedział o długim procesie powstawania filmu, który trwał prawie dekadę. Jednym z największych wyzwań było znalezienie odtwórcy głównej roli – aktora, który zdoła przedstawić bohatera w sposób, w jaki przewidział Aronofsky. Jak ujawnił reżyser, poszukiwania trwały prawie dziesięć lat, w czasie których brał pod uwagę prawie każdego aktora w Hollywood. Wszystko zmieniło się w chwili, gdy przypadkiem trafił na zwiastun zagranicznego filmu z Brendanem Fraserem.

Przez dziesięć lat nigdy tak naprawdę nie było aktora, który podekscytowałby mnie na tyle, by naprawdę zrobić ten film. Gdy o tym myślałem, myślałem o wszystkich na różne sposoby. Ale nikt tak naprawdę nie „zaskoczył” ani nie miał sensu. I potem zobaczyłem zwiastun czegoś w rodzaju niskobudżetowego brazylijskiego filmu, w którym Brendan grał drugoplanową rolę i zapaliła się żarówka. Zapytałem: „A co z tym facetem?”. Mówiąc szczerze, tak naprawdę nie znałem dobrze jego występów. Widziałem filmy z serii Mumia, ale nie widziałem ani George'a prosto z drzewa, ani Jaskiniowca z Kalifornii, ani innej jego roli... ale miałem przeczucie: „Podoba mi się ten facet”.

Aronofsky wyjaśnił także, że we Fraserze pociągał go fakt, że tak naprawdę wciąż nie pokazał wszystkich swoich możliwości jako aktor dramatyczny, w przeciwieństwie do innych aktorów z Hollywood, co do których widzowie mogą mieć pewne oczekiwania.

(…) najlepsze w tym jest to, że jest już gwiazdą filmową, a nadal nie pokazał pełni swoich możliwości. W przeciwieństwie do wielu gwiazd filmowych, które widzimy na ekranie często i możemy mieć myśli takie jak „Dobra, wiem już, jak to będzie zagrane”. (…) Więc byłem tym podekscytowany. A potem [Fraser] przyszedł do mojego biura w Chinatown i poza tym, że okazał się całkowitym dżentelmenem, było po prostu jasne, że ma wiele do zaoferowania i jeszcze nie dano mu możliwości pokazania na co go stać.