Szczerze mówiąc, ten film jest tak okropny, że trylogia Pięćdziesiąt twarzy Greya wygląda jak kultura elitarna. Jedyną gwiazdą jest menedżer ds. lokalizacji, który przemierzał Europę, aby znaleźć wszystkie nijako luksusowe miejsca, w których rozwija się ten bezduszny nonsens.
Trzecia część tego kretyńskiego polskiego festynu Netflixa redukuje niegdyś dumnie obrzydliwe przesłanki do wiotkiego trójkąta miłosnego między dogłębnie nudnymi przystojniakami.
Zauważa również, że specjalnie do filmu napisano 25 soft-rockowych ballad. Jej autorami są Patryk Kumór i Dominik Buczkowski-Wojtaszek i tylko oni nie wydają się zmęczeni formułą produkcji. Utwory pojawiają się w czasie sekwencji w zwolnionym tempie, które zajmują mnóstwo czasu w filmie, a i tak wszystkie brzmią tak samo, ponieważ pisano je według tego samego algorytmu.
Film określany jest jako mdły, pusty oraz nakręcony w teoretycznie "seksownym" stylu. Zauważa się, że jest on wyprodukowany niskim kosztem, co widać po kostiumach i miejscach. Krytycy zwracają uwagę na angielskie dialogi, które są źle napisane, co razi. Obrywa się kiepskim aktorom, którzy grają tragicznie z kreskówkowym Morronem na czele.
Ponadto Kolejne 365 dni toczy się powoli i powtarzalnie. Nie osiąga konkluzji, co mogłoby frustrować, gdyby tylko widzowie w ogóle przejmowali się wewnętrznym konfliktem głównej bohaterki. Krytycy zwracają uwagę, że zakończenie produkcji jest takie, że możliwa jest kontynuacja, mimo że na trzeciej części kończy się książkowa historia. Jessica Kiang podsumowuje:
„Potrzebuję więcej czasu” – Laura podkreśla wielokrotnie. Chociaż odnosi się do swojego głęboko nieangażującego romantycznego dylematu, trudno nie usłyszeć, jak przemawia tęsknym głosem do działu księgowości Netfliksa, ponieważ jako jedyni modlą się, aby nadeszło jeszcze wiele „365 dni”.
To jest uproszczona wersja artykułu. KLIKNIJ aby zobaczyć pełną wersję (np. z galeriami zdjęć)
⇓
⇓
Spodobał Ci się ten news? Zobacz nasze największe HITY ostatnich 24h
Skomentuj