Rzuty monetą nie zawsze mają szanse fifty-fifty

Rzut monetą od wieków był używany jako uczciwy i bezstronny sposób decydowania między dwiema opcjami, a niektóre istotne historycznie decyzje były w ten sposób podejmowane. Rzut monetą został wykorzystany do ustalenia, który z braci Wright jako pierwszy poleci samolotem w 1903 roku, a w 1959 roku zdecydował, kto zajął ostatnie miejsce w niefortunnym locie samolotu Buddy’ego Holly’ego w dniu, który przeszedł do historii, jako "dzień, w którym umarła muzyka". Naukowcy z całej Europy przeprowadzili badanie obejmujące 350 757 rzutów monetą z udziałem 48 osób i 46 różnych monet o różnych nominałach z całego świata, aby wyeliminować wszelkie fizyczne niedoskonałości mogące mieć wpływ na wynik eksperymentu. Zespół odkrył, że częściej niż nie (50,8 procent przypadków) moneta lądowała do góry tą samą stroną, którą była zwrócona przed rzutem. Dane ujawniły znaczne zróżnicowanie międzyludzkie w stopniu faworyzowania tej samej strony monety. Kiedy jednak początkowa strona jest określana losowo, prawdopodobieństwo wyrzucenia reszki lub orzełka jest równie wysokie. Badanie to potwierdza wcześniejszy model rzucania monetą przez ludzi opracowany przez Diaconisa, Holmesa i Montgomery’ego (DHM) w 2007 roku. Zgodnie z modelem DHM, moneta ma większe szanse na wylądowanie po tej samej stronie, po której zaczęła, ponieważ spędza więcej czasu w powietrzu z początkową stroną skierowaną do góry. Tendencyjność tej samej strony prawdopodobnie nie będzie miała większego wpływu na zaimprowizowane rzuty monetą, ale w niektórych scenariuszach może mieć znaczący wpływ na wynik. W scenariuszu zakładu, w którym postawisz jednego dolara na wynik rzutu monetą, w którym znasz pozycję początkową monety, i powtórzysz zakład 1000 razy, zarobiłbyś średnio 19$. Następnym razem, gdy za pomocą rzutu monetą zechcesz coś rozstrzygnąć w sposób możliwie jak najbardziej sprawiedliwy, to nie bądź jak Dwie Twarze i upewnij się, że w momencie, gdy uczestnicy obstawiają swój typ, nie znają początkowej pozycji monety.