The Guardian na wstępie swojego artykułu zaznacza, że już w tym momencie Wiking Roberta Eggersa chwalony jest przez białych supremacjonistów, wyznawców skrajnych i toksycznych prawicowych ideologii. Przytaczana jest też wypowiedź Eggersa z początku kwietnia, kiedy reżyser wyjaśnił, że stara się odzyskać historię wikingów z rąk grup prawicowych. Steve Rose, autor artykułu przypomina, że wiele z tych grup opiera się na mitach o europejskiej przeszłości - czasach przed wymieszaniem ras i postępową polityką, kiedy mężczyźni byli potężnymi wojownikami, a kobiety posłusznie rodziły dzieci.
Eggers w rozmowie przeprowadzonej przez Observer zdradził, że takie skojarzenia z wikingami niemal odwiodły go od tworzenia swojego filmu.
Eggers dużo miejsca poświęcił na mówienie o swoich badaniach kultury wikingów i zaangażowaniu w dokładne poznanie ich historii, nawet z najdrobniejszymi szczegółami. Rose zauważa jednak w swoim artykule, że mimo pietyzmu i dopracowania, film w ciąż może być uwielbiany przez "alt-right", czyli ruchy skrajnie prawicowych grup skupionych wokół białej supremacji.
Skąd takie przypuszczenia? Rose wymienia w kontekście Wikinga między innymi jednolicie białą obsadę oraz hierarchię między postaciami, która ma mocno patriarchalne akcenty. Mężczyźni mają władzę i zabijają, kobiety knują intrygi i płodzą dzieci. Bohater Alexandra Skarsgarda jest bardzo blisko stereotypu typowego macho, na który narzekał wcześniej Eggers - to silny wojownik, który spory rozstrzyga w większości mieczem, prężąc muskuły na gołym torsie. Przywoływana jest też postać grana przez Anye Taylor-Joy, która mogłaby być wymarzoną kobietą dla skrajnie prawicowego mężczyzny: piękna, jasnowłosa, lojalna wobec swojego mężczyzny i gotowa spłodzić mu potomstwo.
The Guardian przywołuje cytaty z portalu 4chan, na którym pojawiły się jeszcze przed premierą Wikinga głosy skrajnej prawicy, które były bardzo pozytywne. Chwalono białą obsadę oraz sposób ukazania silnych mężczyzn.
Rose przywołuje wizerunek Skarsgarda z Wikinga - goła klatka piersiowa, wilcze futro służące jako nakrycie głowy - porównując go do do Jake'a Angeli, jednego z symboli szturmu na Kapitol Stanów Zjednoczonych z 6 stycznia. Mężczyzna szturmował budynek również bez koszulki, na głowie miał skórę bawoła (być może sztuczną, ale jednak) oraz wytatuowany był w nordyckie symbole. Autor tekstu zwraca uwagę, że zapewne Eggers byłby przerażony, gdyby kojarzono jego film takimi ruchami, ale dziennikarz wskazuje, jak łatwo jest przywłaszczyć dzieła kultury. Przywołuje stronę Stormfront, na której znajdują się filmy polecane przez skrajną prawicę. Filmy te obejmują:
Tematy, które dyskwalifikują filmy, to homoseksualizm, mieszanie ras, negatywny wizerunek chrześcijaństwa i przedstawienie białych ludzi jako gorszych. Znajdują się tam między innymi wybory oczywiste, jak Narodziny narodu, Triumf woli, Braveheart - Waleczne Serce, Zulu, filmy oparte na powieściach Jane Austen i Szekspira, a także filmy Clinta Eastwooda. Są też polecane filmy z serii Władca Pierścieni (biali bohaterowie przeciwko wrogim orkom, ucharakteryzowanym w ciemnych kolorach skóry, jako jeden z przykładów). Obecnie nawet Gra o tron została przywłaszczona (biała, jasnowłosa kobieta przeciwko barbarzyńcom), a ostatnio również 300 Zacka Snydera (bohaterscy, muskularni mężczyźni odbijają najazd Persów). Rose wymienia też zaskakującą pozycję - Notting Hill. Film był krytykowany za wykluczenie kolorowych ras z wielokulturowej londyńskiej dzielnicy, ale według innego z argumentów przedstawiciela prawicy, to historia, "w której białe ofiary zniszczenia kultury (...) próbują wyrwać się i znaleźć szczęście".
Największe oburzenie wśród toksycznych ideologiczne grup, wywołują oczywiście filmy Marvela i Gwiezdnych Wojen, a także wszelkie próby odtwarzania znanych marek z pomocą kobiecych bohaterek (Pogromcy duchów, Doktor Who). Rose kończy artykuł zdaniem, że jeśli na tym etapie skrajna prawica nie znienawidzi twojego filmu, to znaczy, że robisz coś źle.