Hawaii 5.0: sezon 6, odcinek 12

Nie podobało mi się to, jak do tej pory w Hawaii Five-0 ukazywano budowę relacji Jennifer z Chinem, bo robiono to łopatologicznie, bez subtelności i nieciekawie. Z daleka było widać, że prędzej czy później będą razem, więc nic nie zaskakuje, jednak w tym odcinku scenarzyści wychodzą obronną ręką z doprowadzenia do ich schadzki. Ukazanie dwóch wersji wydarzeń okazuje się przyjemnym i zabawnym zabiegiem, który sprawdza się i wprowadza trochę dystansu. Sprawa kryminalna odcinka jest przede wszystkim interesująca - począwszy od ukazania pewnego prawdziwego hawajskiego rytuału dorastania, a skończywszy na ciekawej historii związanej z czasami II wojny światowej. Dzięki temu dostajemy coś nowego, bo twórcy starają się wprowadzić trochę urozmaicenia i robią to zdecydowanie skutecznie. Ważne jest to, że wątek nie jest przewidywalny, gdyż scenarzyści bawią się trochę koncepcją, serwując zwroty akcji prowadzące mimo wszystko do innego rozwiązania, niż pierwotnie można było zakładać. To duży plus, który zapewnia satysfakcję. No url Obok tego wszystkiego mamy powrót cioci Steve'a, który po raz kolejny jest nieudany. To powrót słabych wątków obyczajowych, jakich za dużo było w poprzednim sezonie - łącznie z odcinkiem związanym z postacią owej cioci. Lubię dobre obyczajowe motywy w Hawaii Five-0 - także te, gdy twórcy robią coś bardzo pozytywnego i ku pokrzepieniu serc. W tym odcinku to nie działa, bo dostajemy sztuczność, ckliwość i bardzo nieudaną scenę śmierci, w której aktor grający Steve'a nie potrafił wykrzesać z siebie grama emocji. Za bardzo to banalne i pretensjonalne, aby można było uznać pomysł za udany. Jedyny plus to końcowy krajobraz - przepiękny. Hawaii Five-0 zaoferowało tym razem odcinek nierówny. Ciekawa sprawa kryminalna w połączeniu z relacją China z Jennifer gra należycie, ale już wątek obyczajowy ciotki psuje dobre wrażenie. Pomimo tego serial trzyma poziom zapewniający rozrywkę, jakiej można po nim oczekiwać.

Hawaii 5.0: sezon 6, odcinek 12 – recenzja