Obsypana nagrodami powieść Wszystkie kolory moich wypomnień wreszcie trafiła w ręce polskich czytelników. Czy jednak literatura młodzieżowa jest jeszcze w stanie czymś zaskoczyć starszego odbiorcę?
Autorka powieści – Emily X. R. Pan – studiowała marketing i biznes międzynarodowy oraz literaturę. Uczy kreatywnego pisania na Uniwersytecie Nowojorskim. Obecnie mieszka w Lenape land, ale urodziła się w środkowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych w rodzinie imigrantów z Tajwanu. Wall Street Journal uznał jej debiutancką powieść za jedną z dwunastu najlepszych książek roku, a BuzzFeed najlepszą książkę dekady. Ponadto powieść jest zdobywcą nagrody APALA Honor i Walter Honor. Wszystkie kolory moich wspomnień znalazły się również wśród finalistów L.A. Times Book Prize.
Wszystkie kolory moich wspomnień to historia nastoletniej Leigh, której matka odebrała sobie życie. Dziewczyna wierzy, że po śmierci matka zmieniła się w ptaka. Wkrótce na jaw wychodzą również tajemnice rodzinne, o których do tej pory dziewczyna nie miała pojęcia. W poszukiwaniu przemienionej w ptaka matki Leigh zacznie ścigać duchy, odkryje tajemnice dziadków i nawiąże nowe relacje.
Powieść Emily X. R. Pan nie należy do łatwych lektur. Chociaż to pozornie Leigh jest główną bohaterką, to ta książka nie do końca jest tylko o niej. Wszystkie kolory moich wspomnień to historia o odnajdywaniu siebie, powrocie do swoich korzeni. To opowieść o tym, jak radzić sobie ze stratą i o zmaganiach z depresją.
Mimo poważnych tematów nie zabrakło tutaj również wątków typowych dla literatury młodzieżowej, jak chociażby wątek pierwszej miłości. Na szczęście jest on wprowadzony bardzo naturalnie, nie sprawia wrażenia przesadzonego. Czytelnik jest w stanie uwierzyć w uczucie rodzące się pomiędzy Leigh i Axelem.
Źródło: We Need YA
Historia Leigh oraz jej rodziny podzielona jest na trzy segmenty. Czytelnik towarzyszy bohaterce podczas teraźniejszych wydarzeń, w których dziewczyna próbuje dowiedzieć się czegoś o przeszłości matki oraz nawiązuje relacje z dziadkami. Przeplata się to z jej wspomnieniami oraz z wydarzeniami, dzięki którym bliżej poznajemy historię jej rodziny.
Wszystkie kolory moich wspomnień to smutna, ale jednocześnie piękna opowieść. Wszystko za sprawą niesamowitego stylu, którym posługuje się autorka. Bogactwo języka sprawia, że nie mamy wrażenia, iż jest to młodzieżówka. Wszystkie opisy, nawiązania do sztuki to majstersztyk.
Autorka pokusiła się również o wprowadzenie realizmu magicznego do swojej opowieści. Szczególnie widoczne jest to w segmencie, który dotyczy przeszłości matki Leigh. To wszystko – przyprawione klimatem Tajwanu – sprawia, że od tej historii nie sposób się oderwać.
Wszystkie kolory moich wspomnień to powieść, o której trudno się mówi. Po prostu każdy powinien po nią sięgnąć i odkryć tę historię sam. Opowieść o Leigh i jej rodzinie z pewnością zachwyci i trafi do serca niejednego czytelnika.