Najlepsze filmy Romana Polańskiego. Te tytuły warto obejrzeć

Dziewiąte wrota (1999) Kolejny film, w którym Polański podejmuje wątek okultystyczno-satanistyczny. Dziewiąte wrota to produkcja powstała na podstawie powieści Klub Dumas autorstwa Arturo Pérez-Reverte`a. Reżyser po raz kolejny udowodnił, że świetnie potrafi przekształcać tekst literacki na potrzeby filmowego medium, a filmowe dialogi są o niebo lepsze, niż te w książce. Polański nadał Dziewiątym wrotom, jak z resztą wszystkim swoim filmom powstałym na podstawie powieści, autorski rys. Dopatrzeć możemy się nawet lekko prześmiewczych, ironicznych elementów w autorskim stylu reżysera, w podejściu do samego Diabła poprzez traktowanie go z lekkim przymrużeniem oka, np. kiedy jeden z bohaterów otwiera drzwi do biblioteki kodem „666”. W roli głównej oglądać możemy Johnnego Deppa, a przemiana granej przez niego postaci z cynika w fanatyka Lucyfera jest niezwykle ciekawa. Deppowi partneruje żona reżysera, grająca Zielonooką i jest w jej postaci coś niezmiennie fascynującego, diabolicznego. Pianista (2002) Film powstały na podstawie pamiętników Władysława Szpilmana, opowiada o jego dziejach podczas wojny, o jego walce o przetrwanie w ruinach Warszawy. Do jednej z pamiętnych scen w tej produkcji Polański nawiązuje nawet w swoim najnowszym filmie, Oficerze i szpiegu. W rolę tytułowego pianisty wciela się Adrien Brody, którego aktorska kreacja została nagrodzona Oscarem. Nagroda ta przypadła także Romanowi Polańskiemu za reżyserię oraz Ronaldowi Harwoodowi w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany. Film zdobył także Złotą Palmę w Cannes. Za zdjęcia odpowiada Paweł Edelman, a za muzykę Wojciech Kilar. Decyzja Polańskiego o nakręceniu filmu poruszającego temat Holocaustu nie pozostawała bez związku z jego z osobistymi przeżyciami, kiedy jako dziecko przebywał w krakowskim getcie. Autor widmo (2010) Autor widmo to trzymający w napięciu, wciągający i emocjonujący thriller, w którym widzowie dostają zarówno tajemnicę, nieoczekiwane zwroty akcji, jak i zaskakujące zaskoczenie. Jak zawsze u Polańskiego, w filmie tym spotkamy niezwykłą dbałość o każdy szczegół, szczególnie w dziedzinie wnętrz, w których kręcone są sceny – tym razem, co dość niespotykane w filmach reżysera – nowoczesnych. Scenariusz do filmu wraz z Polańskim napisał Robert Harris - film jest adaptacją jego powieści. Reżyser współpracował z nim również przy Oficerze i szpiegu. W gwiazdorskiej obsadzie zobaczymy Ewana McGregora jako tytułowego ghostwritera, mającego spisać wspomnienia byłego premiera Wielkiej Brytanii. Ten z kolei, odegrany przez Pierce’a Brosnana, jest naprawdę świetną postacią. W filmie zobaczymy również udany występ Olivii Williams. Wenus w futrze (2013) To film, który nawiązuje do powieści autorstwa Leopolda von Sacher-Masocha, i w którym powracają motywy znane nam z Gorzkich godów oraz Lokatora: dominacja i upokorzenie w damsko-męskich relacjach, przejmowanie tożsamości płci przeciwnej. Widzom dane jest oglądać odbywającą się na scenie paryskiego teatru grę pomiędzy aktorką Vandą a reżyserem Thomasem. W pewnym momencie trudno rozdzielić to, co jest teatralną sztuką, od tego, co jest prawdziwym życiem, i kto tak naprawdę na tej próbie jest reżyserem. W głównych rolach podziwiać możemy świetny duet Emmanuelle Seigner i Mathieu Amalric. Trudno nie dostrzec wizualnego podobieństwa postaci Thomasa z samym reżyserem.