Oscary – ranking produkcji z nagrodą w kategorii Najlepszy film

Prawda jest taka, że ten film z biegiem czasu zaczyna smakować jeszcze lepiej - głównie dlatego, że jest znakomitą odtrutką na produkcje, które właściwą treść przykrywają kontrowersjami, efektami specjalnymi czy wątpliwej jakości humorem. Magia kina oddziałuje tu na widza w swojej najczystszej postaci: ironiczne spojrzenie na współczesną historię USA rezonuje w diagnozie nas samych. W końcu z niejasnych przyczyn zaczynamy podążać na osobliwym życiem tytułowego bohatera, być może odnajdując w nim inspirację to tego, aby coś w naszym istnieniu zmienić - na lepsze. Najważniejszy film w karierze Steven Spielberg, który niezwykłą historię Oskara Schindlera odczytał z pełnym szacunkiem i zrozumieniem dla tematu. Nie ma tu zbędnego epatowania patosem czy prób wyciskania łez w widzach. Każdy z nich może odczytać tę opowieść na swój własny sposób. Warto też zwrócić uwagę na genialne kreacje aktorskie; prym wiedli tu Liam Neeson, Ralph Fiennes i Ben Kingsley. Film uznawany zgodnie za "romans wszech czasów". Akcja produkcji rozgrywa się na przestrzeni 12 lat, w trakcie których możemy zapoznać się z przemianą Scarlett O'Hary (genialna i zjawiskowa w tej roli Vivien Leigh) ze samolubnej dziewczyny w kobietę z krwi i kości. Dookoła rozgrywa się wojna, której wszystkie następstwa wyznaczą rytm życia protagonistki. Sama Leigh stworzyła bodajże najlepszą ekranową parę w historii kina z Clark Gable, który w wybitny sposób sportretował postać Rhetta Butlera. To najprawdopodobniej opus magnum Woody Allen. Historia komika i piosenkarki, choć na pozór banalna, staje się kroniką niezwykle burzliwego związku. Widz nie wie nawet, kiedy daje się wciągnąć w zaproponowaną przez reżysera rozgrywkę. A Allen bawi się na całego - jego postać raz po raz analizuje swoje życie, które poznajemy przez pryzmat przezabawnych skeczy. Adaptacja słynnej powieści Ken Kesey nieustannie pozostaje jedną z największych kinowych alegorii wszech czasów. Przestępca udając szaleńca trafia do zakładu psychiatrycznego, gdzie przypina mu się łatkę "osoby antyspołecznej". Sęk w tym, że doprawdy trudno stwierdzić, kto z bohaterów jest normalny. Milos Forman zaczyna diagnozować nie tylko ludzką psychikę, ale i nasz stosunek do ludzi chorych, kultury i władzy rozpisanej na modłę totalną. Główny bohater tej produkcji, T. E. Lawrence, to postać po dziś dzień zagadkowa. Nikt nie wie, czy naprawdę fascynował się Arabią, pracował dla brytyjskiego wywiadu czy może był jedynie dbającym o własne interesy manipulatorem. Wszystkie jego szlachetne prawdy zostały zweryfikowane przez rzeczywistość - tak polityczną, jak i natury ludzkiej. Po blisko 60 latach od premiery film wciąż zaskakuje rozmachem - to ekranowe widowisko pełną gębą. Siła tej ekranowej historii tkwi przede wszystkim w jej prostocie. To opowieść o rezygnującym z kariery bokserze, który doprowadził do śmierci przyjaciela - drugi z nich miał zeznawać w procesie przeciwko miejscowemu gangowi. Targany wyrzutami sumienia protagonista zakochuje się w siostrze zmarłego. Ten fakt zmienia jego spojrzenie na prawdę i godność osobistą. Historia wydaje się banalna, jednak jest w niej coś ponadczasowego i zawsze aktualnego. Po dziś dzień nie ustają spory, która z części trylogii jest tą najlepszą. Obecnie większość fanów skłania się ku opinii, że kontynuacja przebiła dokonania pierwszej odsłony, jednak nie zmienia to faktu, że w jej przypadku nadal mamy do czynienia z arcydziełem filmowym. W pamięć zapada przede wszystkim genialna kreacja Marlon Brando w roli Vito Corleone. Ten film to prawdziwa legenda X Muzy. Niektórzy fani urządzali specjalne seanse, na których zapalano papierosy dokładnie w tym momencie, gdy na ekranie robi to Rick Blaine (Humphrey Bogart). Jest tu i pierwszorzędnie rozpisany romans, i odwołanie do trudnej sytuacji politycznej okresu II wojny światowej. Produkcja stała się przez lata również kopalnią cytatów, z "początkiem pięknej przyjaźni" na czele. Mamy tu do czynienia nie tylko z najlepszym sequelem w historii kina, ale także jednym z najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Kontynuacja przygód rodziny Corleone zapisała się złotymi zgłoskami na kartach X Muzy. Wielka w tym także zasługa Robert De Niro, który wcielił się w rolę młodego Vito Corleone.

To jest uproszczona wersja artykułu. KLIKNIJ aby zobaczyć pełną wersję (np. z galeriami zdjęć)

⇓ ⇓ Spodobał Ci się ten news? Zobacz nasze największe HITY ostatnich 24h

Skomentuj