Najciekawiej zapowiada się wątek Doroty i jej rodziny, czyli problemu z ubezpieczycielem, który nie chce wypłacić odszkodowania. Dobrze, że szybko wykreślono rodziców, gdyż zostawiali po sobie zbyt dużo infantylnego posmaku. Historia rozgrywa się w nieoczekiwanym kierunku, gdy Wojtek kończy w więzieniu ze swoim partnerem w interesach. Pozostaje pytanie - czy ktoś chce ich wrobić? Pierwszy raz twórcy poświęcają tak dużo czasu osobistym historiom i odbywa się to z korzyścią dla serialu.
Tego samego nie mogę powiedzieć o dylematach Marka, które są przesłodzone, banalne i pozbawione jakiegokolwiek dramatyzmu. Prawdopodobne po raz pierwszy w tym serialu poznajemy informacje o życiu prywatnym adwokata. Nigdy wcześniej nie poruszano tego tematu, jednak wykorzystano dość marny zabieg z bratem i chorobą ojca, czego efektem są nudne, oklepane i dziecinne sceny wewnętrznej walki Marka, a wszystko kończy się oczywiście happy endem, który nie daje satysfakcji. Bajkowość jest konwencją Prawa Agaty, ale wszystko ma swoje granice, a w tym wątku je przekroczono.
Nieźle wygląda relacja Agaty z młodą Tośką z bloku. Ich wspólnie spędzony czas wzbudza wiele sympatii. Agata i Tośka tworzą niezły duet, który zapewnia sporo śmiechu. Wiadomo jednak, że jest to zaledwie podbudowa pod rozwinięcie związku Agaty z jej ojcem, którego gra Mirosław Baka. Intryguje to, co z tego może wyniknąć.
Najciekawszą sprawą odcinka jest polityczna afera Agaty, która wypada powyżej przeciętnej. Jest interesująco, na brak wrażeń narzekać nie możemy, a nawet pokuszono się o delikatne mrugnięcia okiem i nabijanie się z naszej politycznej codzienności. Trochę męczy sądowy wątek Bartka, bo jakie są szanse, że w każdej sprawie będzie zawsze trafiać na Justynę? Trochę z tym przesadzono.
Prawo Agaty nadal bawi, emocjonuje i zapewnia kawał dobrej frajdy. Bezapelacyjnie jest to serial, który oferuje dobry poziom rozrywki.