„Ray Donovan”: sezon 3, odcinek 7

Od kiedy za sterami serialu „Ray Donovan” stanął David Hollander, opowieść o specu od problemów z Hollywood ogląda się z zapartym tchem. Widać, że nowy prowadzący produkcję ma na tę historię znakomity pomysł i realizuje go – przynajmniej na razie – bezbłędnie. Główny bohater rozpoczął na dnie, ale odbił się od niego i zaczął odbudowywać spalone wcześniej mosty. Lepiej układa mu się z Abby, Lena wróciła do pracy, a nawet udało się wkręcić w biznes mający na celu założenie drużyny futbolu amerykańskiego w Los Angeles. Jednak Rayowi nie jest pisane sielankowe życie, a wszystko dobre, co go spotyka, później w jakiś sposób się mści. Pal licho stadiony, pieniądze, kluby i inne materialne rzeczy. Tak jak powiedziała Paige – na nich Donovanowi nie zależy. Liczy się tylko rodzina i – przy odrobinie szczęścia – zaznanie wewnętrznego spokoju oraz pogodzenie się z traumami przeszłości. W tym ostatnim aspekcie twórcy dotarli w tym tygodniu do punktu kulminacyjnego. Ray odwiedził kościół księdza Romero, sprawującego pieczę nad innymi duchownymi, którzy w przeszłości molestowali dzieci. W tej „świątyni pedofilów” protagonista mógł wyspowiadać się, otrzymać rozgrzeszenie i wybaczyć samemu sobie. Niezwykle mocna to była sekwencja, a Liev Schreiber znów pokazał, że jest aktorem nietuzinkowym. Choć ta próba zakończyła się fiaskiem, a bohater nadal tłumi w sobie wiele demonów, otwiera się droga dla Raya, aby w końcu zostawić dawne cierpienie za sobą. Czy jednak kiedykolwiek będzie na to gotowy? Ta postać jeszcze nigdy nie była prowadzona w tak uważny, skrupulatny i złożony sposób. To się fantastycznie ogląda! [video-browser playlist="743434" suggest=""] Ray znów się rozstroił. Wszystko szło względnie dobrze, ale przed nim kolejne pokusy (Paige – którą zresztą nadal świetnie odgrywa Katie Holmes) i masa pobocznych problemów (ksiądz Romero, narzeczona Bunchy’ego, opieka nad Terrym, bar w Bostonie). Dojdzie do tego zapewne również wtopa Mickeya, który ma na pieńku z Armeńczykami, a jego małe imperium zaczyna się szybko rozpadać. Do tego życie jego synów jest poważnie zagrożone. Możemy tego sezonu nie skończyć z Donovanami w komplecie. Czy jest coś, co w tym sezonie nie funkcjonuje tak jak powinno? Chyba żadnego wątku nie możemy tu otwarcie krytykować. Osobiście uważam, że pomysł na Abby w tej serii jest znakomity i o niebo lepszy niż przed rokiem, a podkochiwanie się Bridget w nauczycielu jest – o dziwo – egzekwowane dość subtelnie i bez przekraczania granicy dobrego smaku. Daleko temu na razie do telenoweli, ale z ostatecznym werdyktem musimy się jeszcze wstrzymać. Czytaj również: „Ray Donovan” i „Masters of Sex” – będą kolejne sezony „Ray Donovan” dał nam kolejny rewelacyjny odcinek, a na powyższą ocenę zasłużył sobie w pełni samymi scenami w kościele, które były niesamowicie emocjonalne i trzymały w napięciu. Serial jest teraz w takim gazie, że raczej nic nie zapowiada spadku poziomu, a jeśli ten utrzyma się na takim pułapie do końca sezonu, będziemy mogli bez wahania nazwać go najlepszym do tej pory.

„Ray Donovan”: sezon 3, odcinek 7 – recenzja