Tom Strong. Tom 1 - recenzja komiksu

Alana Moore'a nie trzeba przedstawiać nikomu. Mamy do czynienia z jednym z najwybitniejszych twórców komiksowych, który zrewolucjonizował ową gałąź sztuki, wyznaczając nowe standardy w całym medium. Brytyjski artysta od prawie czterdziestu lat tworzy inteligentne, zajmujące i oryginalne opowieści nagrodzone koszem prestiżowych nagród. Na swoim koncie ma popularne, ekranizowane tytuły, z których najważniejsze to: Strażnicy, V jak Vendetta oraz Liga Niezwykłych Dżentelmenów. Warta odnotowania jest jego opasła powieść graficzna Prosto z piekła, w wyczerpujący sposób opowiadająca o sławetnym londyńskim mordercy, Kubie Rozpruwaczu, a także cykl Top 10, wstrząsający Miracleman, Zagubione dziewczęta oraz interesujące rozdziały Sagi o Potworze z Bagien. Trzeba dodać, iż Moore lata temu poświęcił się magii oraz okultyzmowi,  przez co jest zwany Magiem z Northampton, a w swoich dziełach krytykuje prawicowe rządy, rasizm, nietolerancję oraz homofobię. Niniejszy wolumin skupia się na szalonych perypetiach rosłego superbohatera, strzegącego prawa i porządku w fikcyjnym mieście Millenium City. Tom jest owocem miłości dwójki wybitnych naukowców, którzy w wyniku katastrofy morskiej wylądowali na skrywającej wiele sekretów, mitycznej wyspie Attabar Teru. W wyniku wieloletnich eksperymentów oraz za sprawą korzeni magicznej rośliny goloka, młody Strong zyskał ponadprzeciętne moce, w tym supersiłę, charyzmę i inteligencję. Po śmierci rodziców dalszym wychowaniem protagonisty serii zajął się mechaniczny opiekun Pneuman. Ostatecznie odważny bohater zdecydował się opuścić wyspę oraz zamieszkujące ją plemię Ozu i udać się do znajdującego się w Stanach Zjednoczonych mocno futurystycznego miasta Millenium City. Ożenił się z egzotyczną pięknością z plemienia Ozu, Dhaluą, a dzięki pędom goloki stał się niemal nieśmiertelny. Akcja rzeczonego albumu rozgrywa się w 1999 roku i choć bohater wygląda na ledwo czterdziestoletniego mężczyznę, ma prawie sto lat. Z wielką werwą walczy z wszelakiej maści złoczyńcami, szaleńcami oraz obcymi najeźdźcami zagrażającymi bezpieczeństwu świata. W konfrontacji z wrogiem towarzyszą mu: piękna Dhuala, oddany Pneuman, wyszczekana córka Tesla oraz elokwentny goryl Salomon – udany eksperyment Stronga. Fenomenalnie wypada  wachlarz ekscentrycznych i cudacznych wrogów super rodziny, na czele z opętanymi nazistami (wiekowy, powracający do świata żywych Paul Dorian Saveen, istna femme fatale, Ingrid Weiss), oślizgłą kreaturą (Pangeanin) oraz cyfrową inkarnacją azteckich bóstw. Każda z nowel zebranych w debiutanckim tomie jest nowatorska, intrygująca i świetnie rozpisana. Wystarczy wymienić epizod z Tomem Strange z równoległej Ziemi czy wciągającą opowieść Tom Strange i jego widmowe autożyro, aby docenić scenopisarski kunszt twórcy Strażników. Ciekawym konceptem okazało się pokazywanie perypetii Stronga w formie krótkich komiksów czytanych w Millenium City przez małoletniego chłopca i innych fanów mocarza. Niektóre rozdziały koncentrują się na samodzielnych przygodach walecznej Teski oraz jej matki, Dhuali. Strzałem w dziesiątkę jest ukazanie cudacznych herosów z Terra Obscury, którymi przewodzi wspomniany Tom Strange. Nieprawdopodobne historie napisane przez Moore'a czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem, a jego pomysłowość nie zna granic. Do tego rysunki Chrisa Sprouse nawiązują do starych komiksów przygodowych wydawanych w groszowych czasopismach, co widać choćby w sylwetce i ubiorze głównego bohatera czy jego wrogach. Na poszczególnych planszach znajdziemy sporo odwołań do steampunku, taniej grozy, a nawet kreskówek (rozdział Funnyland! z króliczą wersją Stronga – Trusiem). Dla wielbicieli talentu Alana Moore'a oraz szalonej zabawy komiksem superbohaterskim i pulpą, rzecz obowiązkowa.

To jest uproszczona wersja artykułu. KLIKNIJ aby zobaczyć pełną wersję (np. z galeriami zdjęć)

⇓ ⇓ Spodobał Ci się ten news? Zobacz nasze największe HITY ostatnich 24h

Skomentuj