Najlepsze francuskie komedie. Polacy je uwielbiają

Dyskretny urok burżuazji (1972)

Luis Bunuel jest gwarantem jakości, a ten film jest jednym z największych jego klasyków. Twórca w zabawny, ale niepokojący zarazem sposób piętnuje wszelkie zachowania francuskiej klasy wyższej i Kościoła. Wszystko zaczyna się, gdy biskup, były oficer i ambasador próbują zjeść wspólny posiłek. Jednak z wielu absurdalnych przyczyn staje się to coraz bardziej utrudnione.

Klatka szaleńców (1978)

Tytuł filmu jest też nazwą klubu dla homoseksualistów w St. Tropez, który prowadzony jest przez bohaterów Renato i Albina. Akcja rozgrywa się w momencie, gdy syn Renato, z jego wcześniejszego związku z kobietą, osiąga wiek, w którym myśli się o znalezieniu żony. Jego narzeczona jest córką przewodniczącego konserwatywnej partii o nazwie Unia Ładu Moralnego. Dochodzi do kolacji pomiędzy przyszłą rodziną. W tym czasie wydarzy się szereg niezwykle zabawnych i absurdalnych momentów.

Delikatesy (1991)

Akcja filmu rozgrywa się w niedalekiej przyszłości. Miejscem akcji jest pewna kamienica. Mieszkańcy są klientami znajdujących się na parterze Delikatesów, których zapasy mięsne rosną wraz ze zniknięciem kolejnego lokatora. Pewnego dnia grono społeczności powiększa Louison, młody, bezrobotny artysta cyrkowy. Czarna komedia w świetnym wydaniu udowadnia, że francuski styl w połączeniu z groteską daje równie ogromną frajdę.

Czy ja mógłbym cię okłamać? (1997)

Pierwszy film z trylogii, którego akcja dzieje się w Paryżu wśród społeczności żydowskiej. Pierwsza część koncentrowała się na komediowych przygodach Eddiego - goja, który koniecznie chciał uchodzić za Żyda, chociaż nie ma zielonego pojęcia o żydowskich tradycjach.

Taxi (1998)

Na ekranie dominują szybkie pościgi, strzelaniny i kryminalna intryga, które dodają fabule dodatkowej wyrazistości. W starciu z tym taksówkarzem lokalna policja nie ma żadnych szans – w legendę Marsylii wciela się Samy Naceri, który pojawił się także w kolejnych odsłonach produkcji.