Najstraszniejsze horrory XXI wieku

The Others

Jeden z najwyżej ocenianych horrorów w historii kinematografii. Nicole Kidman tworzy niezapomnianą kreację w tej nieoczywistej opowieści o bólu po stracie. Siłą Innych, oprócz świetnych kreacji aktorskich, jest klimat, który wręcz wylewa się z ekranu. Również oprawa audiowizualna robi wielkie wrażenie. To jeden z najpiękniejszych horrorów, jakie dane nam było oglądać.

The Grudge

Japończycy potrafią w horrory. Amerykańskie kino szybko się o tym przekonało, wynikiem czego, po 2000 roku, jak grzyby po deszczu zaczęły powstawać filmy grozy pełne daleko wschodniej estetyki. Według wielu, Klątwa jest ich najznakomitszym przedstawicielem. Gigantyczna wręcz liczba jump scare’ów przyprawiła o palpitację serca niejednego oglądającego, a niepokojąca atmosfera spędzała sen z powiek jeszcze długo po zakończeniu seansu. Pamiętacie dźwięk, który wydawała demoniczna dziewczyna? Na samą myśl o nim ciarki przebiegają po plecach.

Below

Czy może być bardziej klaustrofobiczna atmosfera dla horroru niż ta, panująca na zanurzonej łodzi podwodnej? Ciśnienie to zapomniany już film, a wielka szkoda, bo jest jedną z tych produkcji, w których klimat odgrywa pierwszoplanową rolę. Akcja obrazu dzieje się podczas II wojny światowej. Po tym, gdy amerykańska łódź podwodna ratuje trójkę brytyjskich rozbitków, na statku zaczynają dziać się przerażające rzeczy. Warto dodać, że za scenariusz do Ciśnienia odpowiada sam Darren Aronofsky.

It: Chapter One

Kolejne wielkie zaskoczenie 2018 roku. Klasyczna powieść Stephena Kinga była już niegdyś ekranizowana, ale dopiero teraz koncept nabrał odpowiedniego wyrazu. Połączenie kina nowej przygody z mrocznym horrorem zadziałało jak należy. Wynikiem tego dostaliśmy bogatą fabularnie, wielowątkową opowieść, która jeszcze nie dobiegła końca. Fani horrorów z niecierpliwością czekają na finał konfrontacji bohaterów z demonicznym klaunem.

The Babadook

Jedna z niewątpliwych perełek w tym zestawieniu. Czego w tym kameralnym filmie nie było. Pełna nawiązań do twórczości Roman Polański opowieść przedstawia losy samotnej matki, zmuszonej uporać się ze śmiercią męża i nadpobudliwym synem. Babadook to jeden z tych horrorów, w których fabułę można odczytywać dwutorowo – jako klasyczny obraz grozy i jako przypowieść, przedstawiającą przy pomocy narzędzi gatunkowych pełną symbolizmów historię o ludzkich demonach.

The Witch

Kto wie, czy to nie najlepszy horror w tym zestawieniu i jeden z najważniejszych filmów grozy XXI wieku. Akcja obrazu toczy się w 1630 roku w Nowej Anglii. Bogobojna rodzina zostaje wyrzucona ze wspólnoty religijnej i rozpoczyna życie w odosobnieniu, na skraju lasu. Wkrótce mrok ukryty wśród drzew sięga po rodziców i ich dzieci. Pytanie jednak gdzie leży jego źródło – w świecie zewnętrznym czy w nich samych? Czarownica: Bajka ludowa z Nowej Anglii, to kolejny obraz, którego nie można interpretować dosłownie. Pod płaszczykiem satanistycznego horroru kryje się bowiem niezwykle mądry, antyreligijny manifest.

Saw

Klasyka, którą zna już chyba każdy fan horrorów i nie tylko. Niskobudżetowa opowieść o dwóch gościach uwięzionych w małym pomieszczeniu doczekała się wielu kontynuacji, w których forma ulegała rozbudowie, a treść degradacji. Pierwsza część rzeczywiście imponowała misterną konstrukcją scenariuszową i ciekawymi zwrotami akcji. Dobrą robotę wykonał również autor muzyki Charlie Clouser.

The Cabin in the Woods

Film ten nie jest klasycznym horrorem, nie jest również mocno przerażający. Trzeba go jednak tutaj wymienić, bo ze świeczką szukać po 2000 roku tak zmyślnej popkulturowej gry z elementami kina grozy. Grupka młodych ludzi przybywa do chatki w lesie, gdzie zaczynają dziać się makabryczne rzeczy. Wkrótce okazuje się, że nic nie jest tutaj takie, jak się wydaje, a prawda o genezie potworności leży zupełnie gdzie indziej.