Londyn w ogniu – recenzja filmu

Fabularnie London Has Fallen osadzony jest w schemacie znanym już z filmu Olympus Has Fallen, który był wariacją na temat Szklanej pułapki. Teraz twórcy zgodnie z tradycją sequeli robią wszystko na większą skalę - terenem walk z przeciwnikami zamiast jednego budynku jest teraz całe miasto. Nawet sprawnie udaje się przenieść ten schemat na rozbudowane rejony Londynu, dzięki czemu pod tym względem kontynuacja nabiera większego rozmachu i różnorodności. Jednakże jednocześnie nie ma tutaj nic zaskakującego czy nadzwyczajnie oryginalnego. To film bardzo prosty, w którym każdy kolejny etap jest przewidywalny czy wręcz banalny. Wszystko, co widzimy, to od dawna ograne motywy, tylko podane w nowej odsłonie. Jeśli zaś chodzi o sam atak na Londyn, wydaje się on bardziej wiarygodny niż to, co oglądaliśmy w poprzedniej części, więc na pewno jest to jakiś plus. Z uwagi na to, że skala wydarzeń została rozszerzona na całe miasto, wraz z tym zwiększono rozmach. I tutaj pojawia się problem wynikający z niezbyt wysokiego budżetu: niektóre komputerowe wybuchy widziane podczas ataku na Londyn rażą sztucznością i niedopracowaniem. Tu nawet nie chodzi o to, by robiły wrażenie efektownością - po prostu twórcy powinni upewnić się, że będą wyglądać prawdziwie, by iluzja była zachowana. Dobrze, że chociaż w scenach akcji to nadrabiają. Są one oczywiście brutalne, efektowne i nawet emocjonujące. Szczególnie kulminacyjna walka budzi wrażenie dzięki kręceniu jej na długim ujęciu. Zdecydowanie jest tutaj mniej walki wręcz niż w poprzedniej części, a więcej strzelania i pościgów. Całość trzyma poziom solidny, angażując widza w każdą minutę i nie pozostawiając za wiele czasu na nudę. No url Można mieć obiekcje wobec scenariusza, który wyraźnie jest tworzony w kliszach gatunku i bardzo przypomina standardy kina klasy B. Mamy zatem proste dylematy bohatera, które zostają rozwiązane w oczywisty sposób, masę one-linerów, które czasem bawią, a czasem nie działają w ogóle, oraz mnóstwo naciągnięć i dziur logicznych, na które lepiej nie zwracać uwagi. Ten film ma być rozrywką prostą, efektowną i soczyście brutalną, więc lepiej obserwować, jak bohater grany przez Gerarda Butlera zabija terrorystów, i nie skupiać się na detalach, gdyż wówczas frajda z seansu może być o wiele mniejsza. Nie znajdziemy tutaj głębi w postaciach czy czegokolwiek wychodzącego ponad standardy gatunku i schematów. London Has Fallen to typowe kino akcji dla dorosłych: rozrywkowe, niewymagające i dobrze zapełniające czas. Jeśli podobał Wam się Olimp w ogniu, na kontynuacji powinniście bawić się równie dobrze. Solidna rozrywka na wieczór.