W zasadzie trudno określić, o czym tak naprawdę opowiadała fabuła. Jest tu po trochę wszystkiego – Crowley (Mark Sheppard) torturujący Samandriela (Tyler Johnston), intrygi Nieba, kłótnie Sama (Jared Padalecki) i Deana (Jensen Ackles), rozterki miłosne tychże (w wypadku Sama dosłownie, dotyczące Amelii [Liane Balaban], a w wypadku Deana – analogiczne, z Bennym [Ty Olsson] w roli głównej), Kevin (Osric Chau) i jego nowe relacje z matką oraz zagubiony Castiel (Misha Collins). Można się zastanawiać, jakim cudem twórcy upchnęli to w jeden odcinek, a jedyną odpowiedzą, jaka przychodzi mi na myśl, jest „na siłę”.
[image-browser playlist="594994" suggest=""]
©2013 The CW
Tak naprawdę odniosłam wrażenie, że to wszystko już było. Winchesterowie po raz kolejny rozdzielają się, kłócą i próbują pogodzić, a w tle ze światem dzieje się coś niedobrego – w tym wypadku Crowley dobiera się do anielskich sekretów. Niestety, nawet Mark Sheppard nie ratuje tego odcinka, ginie on gdzieś w tle pomiędzy próbami posunięcia akcji do przodu. Możliwe zresztą, że na tym opiera się ten epizod – na pozamykaniu różnych spraw, dołożeniu nowych cegiełek. Szkoda tylko, że zrobione jest to w naprawdę wtórny sposób.
Brakuje wątków humorystycznych, ciekawych dialogów. Choć pojawiają się sceny walk, one też nie przyciągają uwagi na dłużej. I choć w odcinku pojawia się pewien przełom – jest nim to, czego dowiaduje się Crowley od Samandriela oraz przebłyski świadomości u Cassa – to zdecydowanie najnudniejszy epizod „Supernatural” w tym sezonie i jeden z najsłabszych w całym serialu.
[image-browser playlist="594995" suggest=""]
©2013 The CW
Pewną osłodą jest zakończenie, skierowane dla tej części fandomu, która śledzi wzruszające wątki. Końcówka jest odegrana dobrze, ale przez to, że następuje po tak miałkim rozwinięciu i brakuje jej przeciwwagi w postaci akcji czy czarnego humoru, traci – nadając całości nudno-ckliwy posmak.
Mam nadzieję, że kolejny odcinek, w którym powrócić ma postać odgrywana przez Felicię Day, ponownie podniesie poziom.
Ocena: 4/10