Twórcy Prawa Agaty prezentują nam coraz ciekawsze sprawy. Temat z szóstego odcinka, w którym mamy pozew o odebranie praw rodzicielskich, jest raczej zwyczajny. Natomiast sprawa z siódmego pokazuje, że nie trzeba kopiować schematów gatunku z zachodu, by pokazać coś "naszego". Bohaterowie reprezentują w pozwie zbiorowym osoby, które naciągnęła organizacja parabankowa. Pokazano to ciekawie i z nutką potrzebnego zaskoczenia.
Główny wątek rozwija się nieoczekiwanie. Przejęcie kancelarii naszych bohaterów przez Bitnera to niespodzianka, która podwójnie wzbudza ciekawość, bo tak naprawdę nie znamy jego prawdziwych motywów. Odcinek dziewiąty wyraźnie sugeruje, że ma to coś wspólnego z Agatą Przybysz, ale na razie możemy jedynie snuć domysły. Informacje są nam przekazywane subtelnie i z odpowiednim natężeniem.
[image-browser playlist="591931" suggest=""]
©2013 TVN
Wydaje się, że bohaterowie są idealistami. Chcą reprezentować osoby, które są niewinne - jak w bajce. W trzecim sezonie zmienia się to, ponieważ twórcy wprowadzają nutkę realizmu, która temu serialowi jest potrzebna. Widać to szczególnie w dziewiątym odcinku, gdy Agata jest pełnomocnikiem mężczyzny oskarżonego o zabójstwo. Kobietą targają dylematy, gdy zaczyna upewniać się, że jest on winny. Jest to trochę zabawne i mało realistyczne, ale brawa należą się przynajmniej za konsekwencję.
Prawo Agaty pokazuje nam w tych trzech odcinkach, że nadal jest to serial odrealniony. Jest to odczuwalne, gdy nasza bohaterka próbuje szukać informacji u osób bezdomnych. Cóż, producenci mogliby najpierw zobaczyć, jak taka osoba wygląda, bo to, co nam pokazano, nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Całość wpływa negatywnie na odbiór wątku, który traci na wiarygodności.
Tylko czy w przypadku tego serialu realizm jest tak istotny? Raczej nie. Te trzy odcinki z ciekawymi sprawami i dynamicznym rozwojem głównej fabuły udowadniają, że Prawo Agaty to serial dobry, który gwarantuje kawał niezłej rozrywki.