Tak to widzimy od Amazona nie jest pierwszą produkcją traktującą o osobach w spektrum autyzmu. Udaje się jednak powiedzieć nowe rzeczy, a jednocześnie wywołać śmiech i wzruszenie.
Tak to widzimy jest serialem dającym kolejną okazję do spojrzenia z innej perspektywy na ludzi w spektrum autyzmu. Produkcja Amazon Prime Video oferuje solidne połączenie wątków dramatycznych i komediowych i wyróżnia się na tle pozostałych seriali traktujących o podobnym temacie.
Najsłynniejszą produkcją tego typu jest oczywiście Atypowy od Netflixa - w serialu poznajemy Sama Gardnera, chłopaka w spektrum, który próbuje odnaleźć się w skomplikowanym świecie. Tak to widzimy poszerza jednak perspektywę, koncentrując się na losach trzech mieszkających ze sobą postaci - Jacka (Rick Glassman), Violet (Sue Ann Pien) i Harrisona (Albert Rutecki). Każdy z nich jest inny, więc obserwujemy ich próby radzenia sobie w różnych sytuacjach. Harrison ma kłopoty z wychodzeniem z domu, bo rozprasza go każdy najmniejszy dźwięk audiosfery miasta. Dokucza mu też słońce, co utrudnia opuszczanie pokoju. Violet ma wybuchowy charakter i bardzo chciałaby zyskać niezależność, funkcjonować normalnie i móc umawiać się na randki. Jack z kolei jest programistą, ale nie radzi sobie najlepiej z okazywaniem emocji. To staje się uciążliwe, gdy dowiaduje się o stanie zdrowotnym ojca.
Amazon
Bohaterowie nie są jednak pozostawieni samym sobie, bo mają do stałej opieki zatrudnioną terapeutkę, Mandy (Sosie Bacon). Jest to osoba niezwykle empatyczna i świetna w tym, co robi, ale nawet ona popełnia błędy. Obserwujemy zmagania bohaterów, chcących stać się bardziej niezależnymi osobami, żyjącymi w społeczeństwie na równych zasadach. Marzą o normalności, nie chcą specjalnego traktowania i świetnie w serialu zostało przedstawione pragnienie przeciętności. Tak to widzimy prócz tego, że świetnie nakreśla problematykę, to jednocześnie czerpie z tego, co atrakcyjne w operach mydlanych - problem goni problem, a to przyciąga do ekranu. Chcemy zobaczyć bohatera, który sobie z trudnościami ostatecznie radzi. W tym przypadku nie jest to jednak nachalne, a każda trudna sytuacja jest odpowiednio podbudowana. To nie oznacza jednak, że bohaterowie nie wpadają w pułapki zostawiane celowo przez scenarzystów, którzy czasem na wyrost potrafią prowadzić poszczególne wątki. Nie brakuje w tym jednak serca, więc można na to przymknąć oko.
Tak to widzimy stawia wiele pytań. Nie na wszystkie znajduje odpowiedzi, ale pozwala nam dokonać indywidualnej oceny. Każda z postaci stoi w rozkroku, musi podejmować trudne decyzje. Dużo tutaj krzyku, złości i łez, ale w większości przypadków następuje szczere i emocjonalne rozwiązanie konfliktów. Nie ma nachalnego melodramatu, taniego wzruszenia, a wszystko bazuje na sympatii widza do bohaterów. Nie zawsze jest oczywiście łatwo, bo trzeba niekiedy przełknąć ich szczerość, bezpośredniość i samolubność.
Amazon
Serial Amazona podobnie jak Atypowy pokazuje, że nasz świat nie jest przychylny dla osób w spektrum autyzmu i że takie osoby nie zawsze są w stanie sobie poradzić z kulturowymi kodami i znaczeniami, co dla większości społeczeństwa jest naturalne. Wiarygodność serialu budują znakomici aktorzy, świetnie odgrywający swoje role. I chociaż serial nie jest doskonały w sposobie kończenia wątków i celuje czasami w wywołanie konkretnego efektu, to jednak jest to dobra, słodko-gorzka propozycja, na którą warto zerknąć.