Hipnotyzująca Eva Green - wspominamy najlepsze role z okazji urodzin aktorki

Dom grozy

Dom grozy był naprawdę interesującym serialem, który łączył historię różnych znanych literackich bohaterów (Dorian Gray, Drakula, Frankenstein). Jest to jednak przede wszystkim popis kilku osobowości aktorskich - prym wiedzie tu, rzecz jasna, Eva Green jako skrywająca wiele sekretów spirytystka, tajemnicza i demoniczna. Głębia spojrzenia panny Ives (sceny opętania - cóż za popis!) pochłania. Jest to przy okazji bohaterka naprawdę złożona. Zdecydowanie warto obejrzeć.

Sin City: Damulka warta grzechu

Wyczekiwany sequel, który pojawił się po niemal dekadzie - niestety, okazał się odgrzewanym kotletem. Inna sprawa, że klimat pierwszego Sin City był tak oryginalny i niepowtarzalny, że powtórka z rozrywki nie bolała aż tak bardzo, choć zdecydowanie brakowało tu świeższego spojrzenia. Siłą drugiej części również jest obsada - Eva Green to piękno i niebezpieczeństwo, siła życiodajna i śmiercionośna. Jej bohaterka stanowi rdzeń tego filmu (co nie jest może najtrafniejszą fabularną decyzją) i wprost oszałamia kreacją: oto prawdziwa bogini, dla której każdy odważy się zgrzeszyć.

Prawdziwa historia

Mówi się, że to jeden ze słabszych filmów Polańskiego. Ciężko jednak nie docenić ról Emmanuelle Seinger i Evy Green, która kolejny raz udowodniła, że jest stworzona do ról osób jednocześnie zmysłowych i groźnych w pewien nieokreślony, ale wyczuwalny sposób. W Prawdziwej historii Green uwalnia swą charyzmę, a jej relacja z drugą bohaterką jest nadzwyczaj elektryzująca.

Proxima

Produkcja wnikliwa, unikająca przetartych ścieżek, opowiadająca o wielkich sprawach w sposób intymny, pełna wyczucia i zrozumienia. Jeden z najlepszych filmów, w jakich zagrała Eva (tutaj bardzo subtelna) - oto zmagająca się ze słabościami astronautka, a przede wszystkim: matka, której osobisty portret nakreśla widzom Proxima.

Euforia

Eva Green i Alicia Vikander grają tu siostry; w Euforii Green porzuca maskę demonicznej piękności na rzecz delikatności, wyciszenia, emocjonalności. Zgodnie z zapowiedziami jest to kino drogi, która prowadzi do porozumienia i przebaczenia. Ta droga, niestety, niekoniecznie przekonuje, ale w tych bohaterkach dużo jest kości i krwi, czyli człowieka. . Prawdziwy aktorski kunszt.