Daphne du Maurier dała się poznać polskim czytelnikom od całkiem dobrej strony. Książka Generał i panna – wydana w pięknej butikowej edycji – podejmuje wątek kochającego łobuza. Z jakim skutkiem? Przekonajcie się sami.
Daphne Du Maurier zapisała się w świadomości czytelników jako pisarka romansów. Książka Generał i panna zapowiadana i reklamowana była jako powieść historyczna. Należy podchodzić do tego z rezerwą.
Owszem, pisarka dobrała ciekawe tło historyczne i zrobiła z niego fabularny użytek. Tym razem sięgnęła po wojnę domową w Anglii, gdzie w XVII wieku ścierali się ze sobą zwolennicy republiki i monarchii. Dodajmy do tego malowniczą Kornwalię, a otrzymamy piękne połączenie. Poprzez wojnę pisarka oddaje atmosferę niepewności ludzkiego losu. Mamy także romans i gotycki thriller.
Du Maurier do swojej pracy podchodzi z dużą starannością. Opisy są bardzo obrazowe – widać duże zamiłowanie do detali. Do tła historycznego podchodzi też z jako takim szacunkiem. Bohaterowie są nakreśleni dość przemyślanie i zapadają w pamięć. Co ciekawe, wykraczają poza ramy epoki, w której przyszło im żyć. Może dlatego – z powodu tej ówczesnej nieszablonowości – stała się taka popularna? A współcześnie?
Dalej lubię sięgać po książki du Maurier, ale po pierwszym poważnym rozczarowaniu – jaki zapewniła mi Oberża na pustkowiu – nastąpiło teraz drugie. W Oberży główna bohaterka wybrała w imię miłości ucieczkę z koniokradem w nieznaną przyszłość. A tym razem?
Źródło: Albatros
Honor Harris to osiemnastoletnia dziewczyna, która wdaje się w namiętny romans z Richardem Grenville'em. Para nie jest akceptowana przez rodzinę, a w dodatku los rozdziela ich na piętnaście długich lat. Przyznam, że od dawna nie miałam do czynienia z literackim związkiem, który budziłby we mnie niechęć. Absolutnie im nie kibicowałam. Tytułowy generał jest doskonałym wojskowym, świetnym strategiem, po uszy zakochanym w Honor. W relacjach ze swoją żoną i synem jest po prostu wstrętny i okropny. Dziś powiedzielibyśmy bez wahania, że się nad nimi znęca.
Książkę czyta się dobrze i szybko. Podczas lektury będziemy odczuwać dużo emocji. Pisarka nie pozwala czytelnikowi pozostać obojętnym na losy bohaterów. Jest dużo sekretów, dramatów i innych ozdobników. Autorka buduje atmosferę i przykuwa uwagę czytającego na długo.