Najlepsze westerny

The Wild Bunch (1969)

W czasie, gdy w Europie Sergio Leone pokazywał w swoich westernach brud i brutalność, w Stanach to samo robił Sam Peckinpah. Zdecydowanie najlepiej wyszło mu to w Dzikiej bandzie, pięknej epopei o złym świecie, w którym nie sposób być dobrym, ale w którym są rzeczy ważniejsze od życia. No url

Butch Cassidy and the Sundance Kid (1969)

Co nie znaczy, że westerny w tamtych czasach to kino tylko dla fanów brutalności. Czasem może też być lżej, romantyczniej, zabawniej, co oczywiście nie znaczy, że z happy endem. Klasyczna opowieść o dwóch tytułowych wyjętych spod prawa (grają Robert Redford i Paul Newman), którzy żyją tak, jakby byli nieśmiertelni. No url

Dances with Wolves (1990)

Jak widać, przez długie lata nie działo się w westernach nic naprawdę ważnego, aż Kevin Costner stwierdził, że nakręci sobie coś oryginalnego. I udało się. Opowieść o amerykańskim żołnierzu, który odcięty jest od cywilizacji i coraz bardziej zaprzyjaźnia się z naturą w jej wielu przejawach (od wilków po Indian), była naprawdę świeżą i ciekawą wizją Dzikiego Zachodu. No url

Unforgiven (1992)

A potem na Dziki Zachód wrócił Clint Eastwood. Tak naprawdę wracał tam co czas jakiś, ale tym razem zdecydował się na opowieść tak brutalnie szczerą, że wstrząsnęła wszystkimi - łącznie z akademią oscarową. Piękna historia o starzeniu się, zasadach i ich braku. Oto western na miarę końcówki XX wieku. No url

The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford (2007)

Przez lata wielokrotnie i w stosunku do różnych produkcji używano hasła antywestern. Moim zdaniem dopiero tu to słowo ma naprawdę sens. Oto autentyczna, oparta na faktach historia z tamtych czasów, odarta z całego blichtru, pozbawiona sztucznych upiększeń. Mroczna, smutna i porażająca. Brad Pitt w jednej ze swych najoryginalniejszych ról. No url

Django Unchained (2012)

Skoro zapraszamy na nowy film Tarantino, nie sposób tu pominąć poprzednie jego dzieło. To był pierwszy western tego twórcy i świetna nowa wizja tego gatunku. Tarantino, jak zwykle żonglując stylizacją, stylistyką, cytatami i kinowymi sztuczkami, stworzył jedno z najbardziej finezyjnych i wciągających dzieł w historii westernu. Brawo. No url