Obława

Jeden z ciekawszych wojennych dramatów z naszego podwórka. Jest realistycznie i brutalnie, bez nadmiernego patosu; reżyser sprawnie igra z przyzwyczajeniami widzów. Duszny obraz partyzanckiej codzienności.

Układ zamknięty

Film zaangażowany – dla jednych agitka, dla innych metafora skorumpowanego rządu. Trafia jednak w czułe punkty, przede wszystkim w relacje państwa z obywatelem, jednostką. Czuć tu niewykorzystany potencjał, na szacunek zasługuje jednak bezkompromisowość produkcji. Jest to obraz, w którym czuć stojącą za nim ideę, potrzebę. Być może jej przytakniecie.

Jestem mordercą

I znów – jeden z najlepszych polskich filmów ostatnich lat, doceniony i jednogłośnie chwalony. Wadliwy system, angażująca historia i intryga. Wątpliwości, wystawianie na próbę moralnych granic - to kino niepozbawione ambicji. Kryminał, który sięga po coś więcej. Polecamy z czystym sercem.

Uprowadzanie Agaty

Film z 1993 roku w reżyserii Michała Piwowskiego, twórcy kultowego Rejsu. Zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami opowiedział historię luźno nawiązującą do głośnej ucieczki Macieja Malisiewicza i Moniki, córki Andrzeja Kerna, ówczesnego wicemarszałka Sejmu. W głównych rolach zagrali Sławomir Federowicz i Karolina Rosińska, a obok nich sławy kina: Jerzy Stuhr, Janusz Rewiński czy Cezary Pazura. Film jest, rzecz jasna, agitką, ale jednocześnie pewną polityczną ciekawostką, co samo w sobie jet interesujące. Opowiedziany wartko, z humorem i z ciekawym przedstawieniem realiów lat 90.    
Strony:
To jest uproszczona wersja artykułu. KLIKNIJ aby zobaczyć pełną wersję (np. z galeriami zdjęć)
Spodobał Ci się ten news? Zobacz nasze największe HITY ostatnich 24h
Skomentuj