Szczepan Twardoch jest obecnie jednym z najgłośniejszych polskich pisarzy: ma na koncie Paszport Polityki, Nagrodę im. Kościelskich czy nominacje do Nike. Jego najnowsza książka to zapis refleksji z podróży na odległy Spitsbergen, ale także na temat rodzinnego Śląska. Wieloryby i ćmy zawierają celne obserwacje, refleksje i komentarze do otaczającej autora rzeczywistości.
Źródło: Wyd. LiterackieDaleko za kołem podbiegunowym, na Spitsbergenie, jest osada. Stare drogi pozarastała tajga, okna szklarni rozbito. Po dawnym życiu pozostało niewiele – niszczejące hangary, trochę śmieci, zeschnięte krzaki pomidorów. I cmentarz. Z brzydkimi, odlanymi z betonu nagrobkami. Pod jednym z nich leży ciało rocznej dziewczynki. Jego syn też ma rok. Został w kraju, a tak niedawno zasypiał mu na kolanach.Znacznie bliżej, na Śląsku, nie ma już śladu po starym młynie. Rozebrano go, bo groził zawaleniem. Zniknął też dom, w którym na świat przyszedł jego pradziadek, a kopalnię, w której dziadek został śmiertelnie ranny, zastąpiła szkoła wyższa. Wszędzie wokół historia porozrzucała kości. Niektóre należą do tych, którzy spoglądają ze starych zdjęć w rodzinnym albumie.
Sieć pełna jest zestawień dotyczących najlepszych filmów, ale chyba żadne nie jest tak obszerne i dobrze opracowane. To kolejne, zaktualizowane wydanie, w którym znaleźć można wnikliwe omówienia ponad tysiąca filmów. Warto zajrzeć także po to, by zobaczyć, jak na świat filmu patrzą zawodowi krytycy.
Źródło: ElipsaKanon sztuki filmowej. Jak każdy wybór może wydawać się dyskusyjny. Jednak znajdują się tutaj omówienia najważniejszych filmów, które powinien zobaczyć każdy. Jest to kolejne, zaktualizowane wydanie książki, która cieszy się ogromnym powodzeniem u czytelników już od wielu lat.
Zanim debiutancka powieść Hawkins trafiła do Polski, już osiągnęła status światowego bestsellera – i w tym przypadku nie jest to chwyt marketingowy, ale stoją za tym twierdzeniem liczby. Być może Dziewczyna z pociągu zawdzięcza to połączeniu historii trzech kobiet w fabułę będącą mieszanką thrillera i romansu.
Źródło: Świat KsiążkiRachel codziennie jeździ tym samym pociągiem, mijając po drodze urokliwe domki na przedmieściach, i codziennie obserwuje przez okno tę samą parę jedzącą śniadanie na tarasie. Z perspektywy Rachel życie Jess i Jasona – tak ich nazywa – jest idealne, w przeciwieństwie do tego, które jeszcze niedawno było jej udziałem. Pewnego dnia Rachel jest świadkiem sceny tak szokującej, że postanawia opowiedzieć policji o tym, co widziała; wkrótce jednak zaczyna się zastanawiać, czy na pewno była to mądra decyzja…
Książki Moersa ukazują się u nas od pewnego czasu, ale przechodzą bez większego echa (Jasioł i Mgłosia jest 6 powieścią wydaną w Polsce, chociaż 2 napisaną przez tego autora). Niesłusznie, bo Niemiec tworzy świetne opowieści wzorowane m.in. na baśniach, a dodatkowym atutem są humorystyczne, nieco karykaturalne grafiki. A tak poza tym przy książkach Moersa dorośli też się świetnie bawią.
Źródło: Wyd. DolnośląskieBracia Grimm nieźle by się zdziwili. Zamiast Jasia i Małgosi mamy Jasioła i Mgłosię, bliźniaki z Fernhachii, które spędzają wakacje w Wielkim Lesie, jednej z największych atrakcji turystycznych w Camonii. Po dwóch tygodniach spokojnego wypoczynku stwierdzają, że nadeszła najwyższa pora na przygodę. Spotykają kolorowe niedźwiedzie, sztolniowe trolle, liściołaki, a wreszcie i czarownicę. Ale to, co przytrafia im się później, jest naprawdę niesamowite, nawet jak na camońskie normy.
Na kolejną część przygód Harry’ego Hole przyjedzie jeszcze czytelnikom trochę poczekać, ale w międzyczasie mogą śledzić jego drugą serię. Więcej krwi jest luźną kontynuacją Blod på snø – opowieści o zabójcy, któremu nie do końca odpowiada najnowsze zlecenie. Tym razem scenerią jest daleka północ Norwegii.
Źródło: DolnośląskieJon ucieka przed zemstą Rybaka, najważniejszego gangstera w Oslo, którego zdradził. Kieruje się na daleką północ Norwegii i ukrywa się w leśnej czatowni, gdzie pomaga mu tylko Lea, samotna matka i jej syn, Knut. Słońce północy, które nigdy nie zachodzi, powoli doprowadza mężczyznę do obłędu, a ludzie Rybaka są coraz bliżej…
Powieści dla młodzieży Ricka Riordana cieszą się dużą popularnością. Nie dziwi więc fakt, że autor szybko pisze kolejne książki i rozpoczyna nowe serie, w których wykorzystuje wcześniej sprawdzony schemat. Miecz lata to początek nowego cyklu, tym razem czerpiącego z mitologii nordyckiej. Nastoletni fani fantasy już zacierają ręce.
Źródło: Galeria KsiążkiMagnus Chase zawsze sprawiał kłopoty. Od tajemniczej śmierci matki mieszkał samotnie na ulicach Bostonu, przeżywając dzięki sprytowi, który pozwalał mu być zawsze o krok przed policją i kuratorami. Pewnego dnia odnalazł go wuj – chłopak nigdy wcześniej go nie widział, ale matka mówiła, że jest niebezpieczny. Wuj wyjawił mu niezwykły sekret: Magnus jest synem nordyckiego boga. Mity wikingów są prawdą. Bogowie Asgardu szykują się na wojnę. Trolle, olbrzymi i jeszcze gorsze potwory budzą się na dzień ostateczny.Aby zapobiec Ragnarokowi, Magnus musi przeszukać Dziewięć Światów i znaleźć broń zaginioną od tysięcy lat. Kiedy atak ognistych olbrzymów zmusza go do wyboru między własnym bezpieczeństwem a życiem setek niewinnych ludzi, Magnus podejmuje śmiertelnie niebezpieczną decyzję. Czasami jedynym sposobem na rozpoczęcie nowego życia jest śmierć…
Każda nowa książka Murakamiego jest wydarzeniem literackim. Tym razem autor goszczący co roku na bukmacherskich listach do bycia nagrodzonym Noblem prezentuje krótkie formy. Jak zwykle jest klimatycznie, surrealistycznie i z odrobiną szaleństwa. Jeśli się nie zna twórczości Japończyka, to Mężczyźni bez kobiet mogą być dobrym startem i sposobem na oswojenie się z tą nietypową prozą.
Źródło: Muza SA„Mężczyźni bez kobiet” to zbiór siedmiu opowiadań stanowiących refleksję nad naturą miłości i samotności – nieuchronnej, gdy miłości zabraknie. Każde opowiadanie opisuje historię mężczyzny, w którego życiu nie ma kobiety – jedne odeszły, inne umarły albo wręcz nigdy się nie pojawiły. Bohaterowie są w różnym wieku, od studentów po ludzi bardzo dojrzałych. Znajdujemy w tych opowiadaniach charakterystyczne dla Murakamiego elementy humoru, surrealizmu, czasem realizmu magicznego. W kilku autor odwołuje się do znanych dzieł literackich, takich jak „Wujaszek Wania” czy „Baśnie z 1001 nocy”. Jedno z tych opowiadań stanowi literacką zabawę, coś rodzaju dalszego ciągu „Przemiany” Franza Kafki – Murakami pokazuje, co czekałoby Gregora Samsę, gdyby pewnego dnia obudził się w ciele mężczyzny, ale ze świadomością robaka.