7 najlepszych polskich filmów 2013 roku

W głosowaniu wzięła udział redakcja Hatak.pl oraz stali współpracownicy portalu. Każdy uczestniczący proponował swoją siódemkę, a tytuły z największą liczbą głosów trafiły na ostateczną listę. Oto wyniki redakcyjnego głosowania, a więc naszym zdaniem najlepsze polskie filmy roku 2013:

7. Układ zamknięty
reż. Ryszard Bugajski

Film Ryszarda Bugajskiego zasługuje na uwagę głównie przez wyśmienity popis Janusza Gajosa, który kradnie każdą scenę, a jego kreacja jest istną ucztą dla oczu. Chociaż reżyser w niektórych momentach stosuje tanie szokowanie i pretensjonalizm, to show aktora sprawia, że jest to kino, obok którego nie można przejść obojętnie. [Adam Siennica]

6. Imagine
reż. Andrzej Jakimowski

Imagine nie jest pierwszym filmem, w którym nowy nauczyciel kontrowersyjnymi metodami próbuje przekonać swoich podopiecznych, by bez obaw stawiali kolejne, odważne kroki do przodu. Mimo że nie ma w sobie tyle magii co "Stowarzyszenie Umarłych Poetów", to zasługuje na miejsce w zestawieniu głównie dlatego, że ten schemat walki z samym sobą uwodzi niezwykle skutecznie w wydaniu polskiego twórcy. Jest w tym metafizyka dostrzegania tego, co skryte przed naszym wzrokiem, a dobór bohaterów czasami przełamuje to w sposób dosłowny. Napięcie między widocznym a schowanym sprawia, że Imagine łapie nas na wstrzymanym oddechu. [Marta Hołowaty]

5. W imię...
reż. Małgorzata Szumowska

Małgośka Szumowska lubi gmerać w ludzkiej duszy i nieostrożnie stąpać po kontrowersjach. Mając doskonałe wyczucie w wyborze aktorów i w wydobywaniu z nich właściwej energii, tworzy dzieła, które jakby od nowa definiują obraz polskiego kina dramatycznego. W imię... jest historią niestety "na czasie", ale przedstawioną z kunsztem, precyzją i bez najmniejszego tabu, co stanowi w Polsce nową jakość. [Gabriel Karelus]

4. Wałęsa. Człowiek z nadziei
reż. Andrzej Wajda

Wiele można zarzucić Lechowi Wałęsie jako politykowi, ale film Wajdy jest prawdopodobnie najlepszą ekranizacją życia byłego prezydenta RP, jaka mogła powstać. Większość kontrowersji, jakie towarzyszyły tej produkcji, było zupełnie chybionych, bo reżyser wbrew obawom laurki Wałęsie nie zrobił. Zamiast tego mamy bardzo zgrabnie zrealizowaną opowieść o walce z komunizmem, na której czele stanął słynny robotnik z wąsami, osoba wydawałoby się niekoniecznie do tego najlepiej się nadająca. Poza tym to nie tylko film, to też prawdziwy koncert. Nikt chyba nie liczył, że Robert Więckiewicz może tak brawurowo grać pierwsze skrzypce. [Dawid Rydzek]

3. Ida
reż. Paweł Pawlikowski

Ida to film, który na wielu poziomach zasługuje na uwagę. Przede wszystkim jest to jeden z niewielu tytułów Pawlikowskiego z polskim rodowodem. Sam obraz okazuje się dość specyficzny, ponieważ jest zarówno bardzo przemyślany, jak i popełnia wiele błędów, które można by darować jedynie początkującemu reżyserowi. Jednak nie czyni go to nierównym, lecz jeszcze bardziej wzbogaca jego formę, do czego także przyczynia się dobrze zaplanowana wizja operatorska: statyczne ujęcia kręcone w średnim formacie. Ida to film wielu sprzeczności, ale także i wielu konsensów. [Jan Stąpor]

2. Chce się żyć
reż. Maciej Pieprzyca

Chce się żyć, no naprawdę się chce! Od kilku lat, jeśli jakieś filmy w Polsce nam wychodzą, to smutne, okrutne dramaty łamiące serca i umysły. A tu proszę - można o poważnej, tragicznej wręcz sprawie lekko i z dystansem. Nawet z humorem. A przy tym szczerze i uczciwie. Brawo dla reżysera, świetny film. Oby takich jak najwięcej. [Kamil Śmiałkowski]

1. Drogówka
reż. Wojciech Smarzowski

Film Smarzowskiego znalazł się nawet na naszej głównej liście najlepszych filmów roku 2013 (tam liczyły się zarówno tytuły polskie, jak i zagraniczne), więc nie mogło być inaczej. Drogówka epatuje doskonałą, gęstą atmosferą, a alkohol znów leje się strumieniami, uwidaczniając słabostki polskiej nacji. Druga część filmu skonstruowana jest jak najbardziej precyzyjny, trzymający w napięciu thriller. Świetna robota reżysera oraz wszystkich aktorów, którzy sprawili, że widzowie kibicują antypatycznym bohaterom. Mocny cios we wrażliwość widza i niezapomniane wrażenia. [Michał Kaczoń]

Zgadzacie z redakcją? Jakie są Wasze typy?