Postapo w grach wideo. Od Dying Light do Horizon: Zero Dawn
W grach motyw postapokaliptycznego świata jest bardzo popularny, a twórcy przedstawiają go w rozmaitych formach. Przyjrzyjmy się popularnym odmianom postapokalipsy oraz ich przykładowym reprezentantom.
Pandemia/Zombie
Jednym z najpopularniejszych reprezentantów postapo jest zdecydowanie świat, w którym doszło do katastrofy epidemiologicznej prowadzącej ludzkość ku zagładzie. Gatunek ten może pochwalić się bardzo licznymi, ale niestety też podobnymi do siebie grami, co nie znaczy, że nie można znaleźć perełek wybijających się na tle innych. Z produkcji skupiających się w szczególności na Zombie warto wymienić Dying Light od polskiego Techlandu, w którym parkour stał się sposobem życia i możliwością ucieczki przed hordami zarażonych, a gameplay skupiał się przede wszystkim na płynnej rozgrywce. Gra traktująca o żywych trupach w sposób bardzo sandboxowy, oferująca ogromny świat, kreator postaci oraz spory realizm (jeśli można mówić o realizmie w świecie zombie) to Project Zomboid. Po ukazaniu się na Steamie w 2013 roku był wspierany przez twórców i dzisiaj zachwyca swoim rozmiarem i dopracowaniem. Na dodatek od niedawna ma tryb multiplayer będący wisienką na torcie. Z gier fabularnych opierających swoją tożsamość o dobrze napisane postacie i fabułę, trzeba wspomnieć o The Walking Dead oraz The Last of Us. Pierwszą przechodzimy niczym film, gameplay jest tłem do opowiadanej historii w klasycznym świecie zombie. Druga zapewnia zdecydowanie bogatszą rozgrywkę w świecie skażonym przez grzyba, który zaatakował ludzi i przemienił ich w bestie rozprzestrzeniające wirusa. O wiele mniej fabularnie nastawione DayZ skupia się na rozgrywce multiplayer, gdzie przyjdzie się nam zmierzyć nie tylko z umarlakami, ale również z innymi graczami, stanowiącymi o wiele większe zagrożenie. W uniwersum zombie nie zabrakło strategii czasu rzeczywistego w postaci They Are Billions - tu stawimy czoła hordom nieumarłych podczas zarządzania kolonią ocalałych.
Wojna
Drugim bardzo popularnym motywem jest apokalipsa po wojnie, w szczególności nuklearnej. Strach przed zagładą ludzkości, która sama doprowadziła do katastrofy przez rozwój technologii i prowadzone konflikty pobudza zmysły graczy i twórców, dzięki czemu w tym gatunku powstało wiele świetnych tytułów. Seria Fallout jest absolutnym klasykiem przedstawiającym świat, który zmienił się nie do poznania po nuklearnej zagładzie. Mutanty, bandyci i ugrupowania walczące w otwartym, nieprzyjaznym świecie czynią Fallouta jedynym w swoim rodzaju. Gry Metro w przeciwieństwie do Fallouta, gdzie funkcjonujemy poza schronem, większość czasu trzymają gracza pod powierzchnią ziemi, w Moskiewskim metrze z dala od promieniowania (z wyjątkiem Metro: Exodus). Tutaj uświadczymy o wiele bardziej depresyjnego klimatu postapo, dającego nam poczucie beznadziejności i braku nadziei. Zupełnie inną specyfikę ma za to produkcja niezależna, 60 Seconds! Tutaj przyjdzie się nam zmierzyć z wyzwaniem przetrwania w domowym schronie, do którego zabierzemy wszystko, co uda nam się znaleźć w 60 sekund przed wybuchem bomby atomowej. Humor i kreskówkowa oprawa wizualna nadają temu tytułowi lekkiego klimatu, którego ciężko szukać podczas wojny nuklearnej.
Katastrofa klimatyczna
Bardzo ciekawym motywem, znajdującym swoje miejsce w wielu grach strategicznych, jest katastrofa klimatyczna. Tutaj naszym przeciwnikiem nie są mutanty, radiacja, zombie czy chciwi bandyci, ale siła natury. W tym klimacie od razu na myśl przychodzi Frostpunk od rodzimego 11bit Studios. Gra opiera się na zarządzaniu ostatnim bastionem ludzkiej cywilizacji, próbującej przetrwać dzięki parowemu generatorowi ciepła. W celu utrzymania porządku przyjdzie nam podjąć wiele moralnie trudnych decyzji. Citybuilder Surviving the Aftermath skupia się na prowadzeniu kolonii na Ziemi po tym, jak katastrofa zniszczyła ludzką cywilizację. Gracz ma możliwość prężnego rozwoju i nadziei na lepsze jutro w przeciwieństwie do Frostpunka, w którym raczej staramy się przetrwać aniżeli odbudowywać i prosperować. Poza strategiami tytułem wartym uwagi w klimacie katastrofy klimatycznej jest The Long Dark. W zaśnieżonych terenach północnej Kanady będziemy musieli zmierzyć się surową pogodą, ekstremalnie niskimi temperaturami i dziką zwierzyną. Gra ma również stale rozwijany tryb fabularny, który dobrze wpasowuje się w mechaniki survivalu z części sandboxowej.
Inwazja obcych
Ukazanie walki z nieznanym dotąd przeciwnikiem, który ma nad nami przewagę, idealnie wpisuje się w motyw postapokalipsy, w którym człowiek walczy o swoją cywilizację. W tej kategorii prym wiedzie seria XCOM, taktyczna strategia sci-fi. Jako tytułowa grupa XCOM w pierwszej części staramy się obronić Ziemię przed inwazją obcych, za to w dwójce będziemy prowadzić wojnę partyzancką na opanowanej i sterroryzowanej przez kosmitów ziemi. Do innych tytułów, przejawiających motywy postapokalipsy w świecie walki z kosmitami, można także zaliczyć serię Dead Space, Gears of War, Halo czy nawet wyśmiewające tę formułę Saints Row 4.
Bunt Maszyn/Rozwój Technologii
Rodzaj postapokalipsy, w której człowiek przyczynił się do końca bądź znajduje się w świecie, którego nieodłącznym elementem jest wysoki rozwój technologiczny. Detroit: Become Human świetnie przedstawia proces nabierania świadomości przez sztuczną inteligencję i jej walki o swoje prawa. Od gracza zależy, w jakim kierunku poprowadzi świadome androidy i czy ucierpią przy tym ludzie. Akcja Detroit dzieje się w świecie, który mniej więcej znany, ale w Horizon Zero Dawn mamy do czynienia z zupełnie innymi realiami. Po upadku cywilizacji ludzie prowadzą plemienne życie tak jak nasi przodkowie, z tą różnicą, że ekosystem jest pełny inteligentnych maszyn przypominających zwierzęta. Takie zderzenie prowadzenia prymitywnego trybu życia z otaczającą nas technologią stale przypomina o niegdyś mocno rozwiniętej cywilizacji i jej upadku.
Oczywiście, można znaleźć jeszcze więcej przykładów, które przeplatają się między tymi motywami lub tworzą swój własny podgatunek postapo i do takich na pewno warto zaliczyć serię S.T.A.L.K.E.R. czy Mad Max, lecz tutaj chodziło o wyszczególnienie kilku najpopularniejszych sposobów przedstawiania świata postapokaliptycznego razem z wyrazistymi przykładami, w jakich zostały zastosowane.