Najlepsze horrory 2018 roku (lista aktualizowana)

Z każdego miesiąca wybieramy najlepsze horrory i regularnie dodajemy do tego artykułu. Tak oto ostatecznie powstanie pełna lista horrorów, które naszym zdaniem były najlepsze w 2018 roku.

A Quiet Place

Film w reżyserii Johna Krasinskiego to po części horror, po części dramat o rodzinie w świecie pełnym zagrożenia. Tytułowa cisza jest kluczowa dla fabuły oraz dla odbioru opowiadanej historii. To ona opanowuje życie milczących bohaterów, którzy porozumiewają się językiem migowym lub ledwie słyszalnym szeptem, bo inaczej mogą zginąć. Przez większości czasu nie mówią ani słowa. Takim sposobem mamy napięcie, gęstą atmosferę i grozę, którą ta cisza potęguje w sposób fenomenalny. Film wymaga skupienia i wchłonięcia się w ten klimat. A jak już to zrobicie, gwarantujemy, zapomnicie o głośnym popcornie i innych przekąskach.

NASZA RECENZJA

Ghostland

Nowy horror w reżyserii Pascal Laugier, który prezentuje coś więcej, niż standardowe szmiry gatunku. Nie jest on oparty na jump scare'ach (coś nagle wyskakuje w trakcie panującej na ekranie ciszy) i opiera się na klimatyczny budowanie atmosfery niepokoju i grozy. Całość ogląda się z niesłabnącym zainteresowaniem, a gierki stosowane przez twórców sprawiają, że nie do końca wiadomo, czy to, na co patrzymy, rzeczywiście jest takie, jak się jawi na pierwszy rzut oka.

NASZA RECENZJA

Hereditary

Horror uznawany za jeden z najlepszych filmów roku? Wszystko na to wskazuje po recenzjach krytyków z całego świata, a nasza jedynie to potwierdza. Jest to film, który z jednej strony jest dobrym horrorem opartym na napięciu, atmosferze grozy i nieoczywistych próbach straszenia. Z drugiej strony jest to dramat w stylu znakomitego kina artystycznego, który zmusza do myślenia, podając wszystko w taki sposób, by widz tylko dostrzegał część prawdy. Do tego znakomite aktorstwo i klimat, który sprawia, że długo po seansie myślimy o tym filmie. Jeden z najlepszych horrorów ostatnich lat.

NASZA RECENZJA

Halloween

Kontynuacja filmu z lat 70., która ignoruje sequele, które powstały przez lata. Jest to jednocześnie film godny oryginału, a zarazem hołd złożony klasykowi kina. Wiele w tym serca i pasji, która dostrzegalna jest w różnych ujęciach, które mają w jakimś stopniu odwoływać się do pierwszej odsłony. Wiemy, że schemat jest stały - Michael Myers wychodzi robić rzeź i ostatecznie dochodzi do konfrontacji z Laure Stroder. Niby ostatecznej, więc dzięki temu bezpośredniemu związkowi czuć, że jest to błyskotliwa kropka nad i, która pomimo osadzania całości na znanym szkielecie fabularnym, staje się rozrywką wartą uwagi. Emocjonująco, z napięciem i smaczkami, jeśli znacie oryginał.

NASZA RECENZJA

The Haunting of Hill House

Jedyny serial w zestawieniu, który jest wybitnym horrorem, obok którego żaden wielbiciel gatunku nie powinien przejść obojętnie. Jest to rzecz fantastycznie zrealizowana, mroczna, która poza wywoływaniem grozy, opowiada wzruszającą historię. Mamy bardzo dobrze napisanych bohaterów i naprawdę - podkreślamy to stanowczo - genialne operowanie strachem poprzez pomysłowe wprowadzanie obecności duchów. To idealna definicja perfekcyjnego horroru, który jest czymś więcej niż tylko straszakiem.

NASZA RECENZJA

Suspiria

Remake klasyka, który ukształtował horror, jaki znamy. Jest to dzieło niezwykle wizualnie, które nie straszy w klasycznym tego słowa znaczeniu. Ta brutalna opowieść wywołuje niepokój i dyskomfort na innym poziomie, niż zwyczajne horrory. Jeśli poddamy się jej atmosferze i pozwolimy się ponieść, trudno będzie oderwać wzrok choćby na sekundę. Jest to rzecz, która czaruje audiowizualnym klimatem, kapitalnym aktorstwem i na długo zapada w pamięć. Nie straszy wyskakującym nagle potworem, ale wpływa grozą i niepokojem na naszą psychikę, na długo zostając z nami po seansie.

NASZA RECENZJA

Apostle

Film Netflixa w reżyserii Garetha Evansa (The Raid). Nie jest jakoś szczególnie odkrywczy pod względem budowania klimatu grozy i napięcia. Evans korzysta ze sprawdzonych motywów i trików. Zaletą jest budowa klimatu oraz kapitalna rola Dana Stevensa. Udaje się zbudować emocje i napięcie, a to w tym jest najważniejsze. Jeśli lubicie klimat zbliżony do gotyckiego horroru, to może być propozycja dla was. Można jednak odnieść wrażenie, że produkcja mogła być krótsza.

Mandy

Nicolas Cage dawno nie zagrał w filmie, który zebrałby tak znakomite oceny. Jest to istotne choćby dlatego, że Mandy jest bardzo autorską i artystyczną wizją twórców, którzy wnieśli wiele świeżości do gatunku. Historia koncentruje się na postaci granej przez wspomnianego Cage'a, który razem z żoną został napadnięty przez członków tajemniczego kultu. Bohater decyduje się wyruszyć na krwawą zemstę.