Film przedstawia postać papieża Franciszka w czasie jego licznych podróży. Nominowany do Oscara® Rosi wykorzystuje materiały archiwalne oraz własne nagrania gromadzone przez 9 lat. Zaczyna od momentu, kiedy Jorge Mario Bergoglio zostaje wybrany papieżem w 2013 roku. Reżyserowi udało się skrócić dystans do papieża i ciekawie połączyć materiały własne z archiwalnymi. Poznajemy, jakie tematy porusza papież Franciszek w rozmowach z wiernymi, dyplomatami i mediami. Dotyczą one zmian klimatu, wojen, kryzysów emigracyjnych, biedy i pandemii Covid-19. „Nasze społeczeństwo zapomniało, jak się opłakuje zmarłych” – mówi papież, gdy dowiaduje się, że wszyscy emigranci utonęli na pokładzie jednej z łodzi. Papież jest najszczęśliwszy, gdy spotyka najbiedniejszych. W Meksyku odwiedza więzienie, a w Palestynie obóz uchodźców. Podczas przemówienia w Kongresie USA atakuje przemysł militarny, co nie podoba się kongresmenom. W trakcie podróży do Kanady przeprasza za kolonializm, a w Chile za wykorzystywanie seksualne dzieci. Reżyser pokazując kulisy pracy Papieża, pokazuje kadry pełne kontrastu i ambiwalencji. Z jednej strony papież wygłasza w filmie mowy wzywające do miłości i pokoju, zaś z drugiej patrząc na otaczającą go rzeczywistość zastanawiamy się, na ile jego słowa mają moc sprawczą. W filmie pojawiają się sceny, w których papież wygłasza kontrowersyjne teorie, za które szybko przeprasza. To nam pozostaje zdecydować czy to jedynie pomyłki, czy prawdziwa wizja świata widzianego oczami Franciszka. Wybuch wojny w Ukrainie zmienia jednak wszystko, w tym odbiór papieża.