To szczególna telenowela. Jej bohaterami są dzieci uczęszczające do jednego z warszawskich przedszkoli (Przedszkole ne 334 na Bielanach). Kamera będzie im towarzyszyła od pierwszych dni pobytu w tym miejscu po święta Bożego Narodzenia. Jest dla nich niemal niewidzialna, dzięki czemu zachowują się naturalnie, bardzo szczerze i spontanicznie - nie ukrywają radości i łez. To jeden z największych walorów tego dokumentu. Realizatorzy telenoweli obserwują swoich małych bohaterów podczas pobytu w przedszkolu i w ich domach. Słuchają dziecięcych rozmów. Dowiadują się, co jest dla malców najważniejsze, w co lubią się bawić, jakiej muzyki słuchają, co lubią jeść, co oglądają w telewizji, o czym marzą. Wszystko to słyszane jest z ubocza. Nikt dzieciom niczego nie narzuca, nie reżyseruje ich zachowań - to one same, bezwiednie, wprowadzają ekipę filmową w swój świat, którego w istocie nie znają nawet ich rodzice. Dla dzieci będzie zapewne zabawnym filmem o rówieśnikach. Starszych również rozbawi, lecz zarazem zmusi do refleksji - może nawet gorzkiej. Będą bowiem mieli okazję przekonać się, jak bystrymi obserwatorami są kilkulatki i jak trafnie naśladują dorosłych, także w zachowaniach, których być może powinni się wstydzić.
Kraj produkcji:
Polska