Chuckowi Norrisowi nikt nie kasuje seriali. To on sam je kończy! Te słowa mogą brzmieć jak żart, ale tak właśnie prezentuje się historia Strażnika Teksasu, który miał świetną oglądalność do samego końca. Czy znacie inny serial, który może poszczycić się dobrymi wynikami przez wszystkie dziewięć sezonów? W połowie emisji przyciągał więcej widzów niż na początku. Pod koniec było ich trochę mniej, ale zawsze powyżej 10 mln widzów w trakcie każdego odcinka! Dlatego nawet nie pomyślano o kasacji. Decyzję o zakończeniu projektu podjął sam Chuck Norris, bo chciał skupić się na filmach. 

Chuck Norris, czyli legenda

Cała historia o tym, jak Chuck Norris zakończył własny serial – bo przecież nikt inny nie śmiałby podjąć takiej decyzji – doskonale wpisuje się w popkulturowy wizerunek legendy kina akcji i wszelkie żarty związane z jego znakomitością. Jednak aktor nie zawsze był tak postrzegany. Był gwiazdą kina klasy B, więc nie pojawiał się w wybitnych ani jakościowych dziełach. Do mainstreamu przeszedł dopiero w 1983 roku – czyli ponad dziesięć lat po rozpoczęciu kariery – a wszystko dzięki produkcji Samotny wilk McQuade (to zarazem jeden z jego najlepiej ocenianych projektów). Czemu o nim wspominam? Strażnik Teksasu był luźno inspirowany tym filmem! Można powiedzieć, że to dzieło uczyniło z Norrisa gwiazdę kina, a serial ukształtował jego sceniczny wizerunek. 

Strażnik Teksasu zawsze był serialem prostym, opowiadającym o walce dobra ze złem. Nigdy tego nie gmatwano, bo skupiano się na rozrywce, w której Norris mógł kopać tyłki swoim wrogom. Postrzeganie głównego bohatera zmieniało się wraz z tym, jak rozwijała się produkcja. Pamiętajcie, że telewizja w latach 90. zaczęła przechodzić dynamiczną transformację. Na początku była odbierana jako coś konserwatywnego i gorszego, ale później twórcy opowiadali w niej historie na równi z kinem. Udowodniła to kultowa Rodzina Soprano w 1999 roku. Scenarzyści telewizyjni zaczęli odnosić się do problemów społecznych, przestępczości, zagadnień natury etycznej i aktualnych tematów. Poruszano sprawy zwykłych ludzi, których wcześniej nie pokazywano na małym ekranie.

Strażnik Teksasu zmieniał się, bo twórcy chcieli sprostać oczekiwaniom widowni. Wykazali się idealnym wyczuciem zmian kulturalnych i wiedzieli, co ludzie chcą oglądać. Dzięki temu przygody Cordella Walkera cały czas miały wierną widownię, choć inne seriale traciły oglądalność. Pozwoliło to też na pogłębienie postaci i ich rozwój. I pomyśleć, że miał to być prosty akcyjniak...

Walker to Chuck Norris

Mamy więc stoickiego twardziela, który nie wyraża emocji jak zwykły facet, ale zawsze działa w dobrej sprawie i ma bardzo ukształtowane poczucie sprawiedliwości. Walker, tak samo jak Norris, był w połowie rdzennym Amerykaninem, więc bohater zawsze stawał po stronie słabszych, przegranych i gnębionych. Był przykładem postaci, którą trudno było nie lubić: prawy i dobry, a złość wyrażał kopniakiem z półobrotu.

W ciągu dziewięć lat pracy Chuck Norris przemycał do produkcji osobiste preferencje. Promował chociażby sztuki walki. Co ciekawe, Strażnik Teksasu miał bardzo moralizatorski ton: opowiadał o problemach społecznych lat 90., co podsumowywał puentą dającą nadzieję i mającą pozytywny wydźwięk. Zwróćcie też uwagę, że bohaterowie serialu nigdy nie zażywali narkotyków i stronili od innych używek. To wszystko wpływało na wizerunek głównego aktora.

Chuck Norris już zawsze będzie kojarzył nam się ze strażnikiem Teksasu. A strażnik Teksasu zawsze będzie przywoływał na myśl niepokonanego, sprawiedliwego i pomagającego słabszym twardziela. Wiecie, że w jednym odcinku walczył z niedźwiedziem i przeżył? To jednoosobowa armia. Widzowie go kochają!

Strażnik Teksasu jest emitowany w TV6 od poniedziałku do piątku w godzinach 18:00 i 19:00.