Wiedźmin 3: Dziki Gon zadebiutował 19 maja 2015 roku i wkrótce będzie obchodził swoje 10. urodziny. Powiedzieć, że dzieło studia CD Projekt RED osiągnęło sukces, to jak nie powiedzieć nic. Gracze pokochali przygody Geralta z Rivii za wspaniałą fabułę, dobrze napisane postacie, fantastyczny klimat i wciągającą rozgrywkę na dziesiątki, a nawet setki godzin. Ten ostatni w dużej mierze budowany był przez ścieżkę dźwiękową stworzoną przez Marcina Przybyłowicza, Mikołaja Stroińskiego i zespół Percival Schuttenbach.

Niedawno miałem okazję nie tylko przypomnieć sobie tę muzykę, ale też doświadczyć jej w zupełnie nowy sposób. CD Projekt zaprosiło mnie na koncert, który odbył się 12 maja w Operze Narodowej. Trwające około dwóch godzin wydarzenie pozwoliło zgromadzonym wyruszyć w podróż śladami Białego Wilka — od samego początku, czyli starcia z gryfem w Białym Sadzie, aż po finałowe spotkanie z Dzikim Gonem i... nie tylko. Utworom wykonywanym przez Orkiestrę Polskiego Radia towarzyszyły sceny z gry. Była to nostalgiczna wycieczka w przeszłość, która uświadomiła mi, jak głęboko ta historia zapadła mi w pamięć i dlaczego wciąż znajduje się w moim osobistym top 10 produkcji wszech czasów. Mimo że ukończyłem Wiedźmina 3 dwa razy, a od ostatniego przejścia minęło już kilka lat, łapałem się na tym, że błyskawicznie rozpoznawałem zarówno muzykę, jak i towarzyszące jej fragmenty.

Koncert rozpoczął się od nastrojowego i pełnego akcji zwiastuna The Trail, w którym Geralt podąża tropem Yennefer. Później mieliśmy okazję przenieść się do Białego Sadu, eksplorować Velen czy zobaczyć, jak Ciri natrafiła na Panie Lasu. Nie zabrakło zarówno spokojniejszych utworów, idealnych do wspomnień i zadumy, jak i zdecydowanie bardziej dynamicznych kompozycji, które od razu przywoływały skojarzenia z sytuacjami, w których Geralt był zmuszony sięgnąć po jeden ze swoich dwóch mieczy.

Choć cały koncert był pełen emocji, odniosłem wrażenie, że punktem kulminacyjnym była pieśń Priscilli, czyli Wilcza zamieć. Wykonanie na żywo było naprawdę wzruszające – jestem przekonany, że w trakcie tych kilku minut w Operze Narodowej uroniono niejedną łzę. To zresztą chyba jeden z najsłynniejszych utworów z trzeciego Wiedźmina, kojarzony nawet przez osoby, które nie miały do czynienia z grą. Dość powiedzieć, że doczekał się on między innymi bardzo popularnych coverów wykonywanych przez Sylwię Banasik ze Studia Accantus (ponad 9 milionów wyświetleń na YouTube) oraz Sanah (2,5 miliona). 

Gdy dotarliśmy do końca opowieści z Dzikiego Gonu, przyszła pora na muzykę z fabularnych rozszerzeń: Serca z Kamienia oraz Krew i Wino. W tym momencie natychmiast wróciły do mnie wspomnienia tych historii – i przypomniałem sobie, że nie tylko dorównywały one głównemu wątkowi fabularnemu, ale moim zdaniem wręcz go przewyższały (szczególnie Serca z Kamienia – Pan Lusterko był niesamowitą postacią!).

Na zakończenie przygotowano dwie niespodzianki. Na scenie pojawił się Marcin Przybyłowicz, który poprowadził orkiestrę przy utworze Kołysanka o niedoli z kapitalnego zwiastuna Pamiętna Noc, a następnie zobaczyliśmy – i usłyszeliśmy na żywo – trailer Wiedźmina 4, który zadebiutował podczas ubiegłorocznej gali The Game Awards. W tym momencie zrozumiałem, jak bardzo czekam na premierę tej gry... Niestety po niedawnym opóźnieniu GTA 6 na rok 2026 zacząłem myśleć, że na kolejnego Wiedźmina będziemy musieli poczekać co najmniej do 2027 roku. 

Duże wrażenie zrobiła na mnie także atmosfera koncertu. Opera Narodowa, mnóstwo elegancko ubranych gości, orkiestra – wszystko to sprawiało, że uczestniczenie w tym wydarzeniu było wielkim przeżyciem. Zrozumiałem też, jaką drogę na przestrzeni lat przeszła muzyka z gier. W wielu produkcjach nie jest już tylko tłem, ale stanowi integralną część całego doświadczenia. 

Jeśli i Wy chcielibyście tego wszystkiego doświadczyć, to będziecie mieli taką okazję jesienią tego roku. Koncerty wchodzące w skład trasy Muzyka Kontynentu odbędą się w następujących terminach: w 31 października w Warszawie (Torwar), 1 listopada w Spodku w Katowicach oraz 2 listopada w łódzkiej Atlas Arenie.