Włochy. Dwie siostry, 70 i 90-latka, matka i ciotka reżysera, spędzają wakacje nad morzem. W ich relacji daje się odczuć podskórne napięcie, które szuka ujścia. Ma ono źródło w zdarzeniach z przeszłości – siostry porzucił niegdyś ojciec i obie mają za sobą nieudane związki. Chociaż miałyby się na co skarżyć, drobne radości życia wciąż zajmują je na tyle, że skutecznie odsuwają myśli o problemach. Jednak złych wspomnień nie da się w nieskończoność spychać w zapomnienie – nierozwiązane traumy domagają się ujawnienia. Po powrocie do domu krok po kroku poznajemy łączący siostry sekret, którego ujawnienie przynosi prawdziwe katharsis i pozwala im na nowo odnaleźć się w życiu. Ton filmu jest utrzymany w łagodnym, chciałoby się rzec, śródziemnomorskim, stylu. Reżyser z tkliwością przygląda się swoim bohaterkom. Zadaje pytania, z którymi wszyscy będziemy musieli się kiedyś zmierzyć: jaki jest sens nieuchronnego cierpienia pod koniec życia? Czy rodzina jest naprawdę całym światem, jak chcą tego niektórzy? Jaki jest tajemny sekret długiego, udanego życia? Ile jesteśmy w stanie poświęcić, by zająć się umierającymi najbliższymi? Reżyser nie szuka na siłę intensywnych wrażeń, jest ze swoimi bohaterkami bardzo blisko, ale nie przekracza bariery intymności. Potrafi wydobyć ze starości zarówno tragiczne, jak i komiczne elementy – tę mieszankę doprawia głęboką miłością, którą darzy obie kobiety. [opis dystrybutora kino]