Londyn, koniec XIX wieku. Esther Kahn mieszka wraz z rodzicami - żydowskimi emigrantami w dzielnicy East End. Wszyscy pracują w rodzinnym zakładzie krawieckim. Wieczorami, gdy cała rodzina gromadzi się przy wieczerzy, by wspólnie odpocząć i pogawędzić, Esther siedzi w ciszy. Kryje swoje emocje. Jest milcząca i zimna. Wydaje się jej, że ludzie stanowią zlepek kilku przypadkowych fragmentów. Jedynym miejscem, gdzie ludzie wydają się tworzyć zwartą całość, jest teatr. Tu Esther odzyskuje głos. Scena jest dla niej czymś realnym, prawdziwym życiem. W tajemnicy przed wszystkimi Esther zaczyna szukać pracy w lokalnych teatrach. Zostaje zaangażowana do mniejszej roli i jej rodzice wyrażają zgodę. Podoba się widzom. Jej puste poza teatrem życie nabiera pełni na scenie. Zaczyna sobie dobrze radzić. Po epizodach przychodzą poważniejsze propozycje. Z lokalnego teatru przenosi się na bardziej popularną scenę. Nathan Quellen, stary aktor bierze ją pod swoje skrzydła. Przekonuje ją: 'Nie możesz rezygnować z życia. To się musi wydarzyć, musisz... ' 'Przespać się z kimś? Niech i tak będzie.' Esther postępuje metodycznie. Spotyka młodego dramatopisarza i czyni go swoim kochankiem. Mijają dni, tygodnie. Dzień przed bardzo ważną premierą jej wybranek okrutnie, obcesowo się z nią rozstaje. Mężczyzna zjawia się w teatrze w towarzystwie nowej kochanki. Po raz pierwszy w życiu Esther poznaje smak prawdziwych uczuć. Życie, nie aktorska gra, zadało jej cios nie do zniesienia. Ester zdobyła pewną wiedzę. W jej życiu zmienia się wiele, ale nie wszystko. Szok mija, emocje gasną, odpływają i Esther pozostaje taka jak była, emocjonalnie pusta. Zdobyta wiedza pozwoliła jej dokonać wyboru. Esther zrozumiała, co to znaczy być człowiekiem. Wybrała jednak bycie aktorką. I dopiero dzięki temu stała się prawdziwą aktorką. [opis dystrybutora]