Komediodramat Kena Loacha przywodzący na myśl Złodziei rowerów Vittoria De Siki. Bohaterem filmu jest bezrobotny Bob, który musi się imać różnych, nie zawsze legalnych zajęć – takich jak chociażby kradzież owiec z pastwiska – żeby związać koniec z końcem. Kiedy zbliża się komunia jego córeczki, stawia sobie za cel, by sprawić dziecku elegancką sukienkę. Pech chce, że samochód będący głównym narzędziem pracy bohatera zostaje skradziony. Bob jest w stanie zrobić wszystko, by zebrać brakującą sumę. Loach po raz kolejny pokazuje środowisko biednych, bezrobotnych ludzi, tym razem opowiada jednak o nim w lżejszej konwencji – pomimo swojego całego realizmu Wiatr w oczy ma w sobie coś z baśni. „Bezbłędne, subtelne aktorstwo buduje sylwetki poczciwych, zgubionych ludzi” – pisał po premierze dzieła Piotr Wojciechowski. „Tak pełnego smętku i ciepła, delikatnie skonstruowanego filmu nie widzieliśmy dawno. Oto przykład konstrukcyjnego mistrzostwa”. (P. Wojciechowski, Nam, im…, „Film” 1995, nr 4). Wiatr w oczy został bardzo dobrze przyjęty przez krytykę i zdobył Nagrodę Jury w Cannes w 1993 roku (przewodniczącym jury był Louis Malle).

• Aktorzy:

  Karen Henthorn, Patrick Ward (52) więcej

• Kompozytorzy:

  Stewart Copeland

• Reżyserzy:

  Ken Loach

• Producenci:

  Sally Hibbin

• Premiera (Świat):

  23 maja 1993

• Kraj produkcji:

  Wielka Brytania

• Czas trwania:

  90 min.

• Gatunek:

  Komedia, Dramat