Grupa dorosłych rdzennych mieszkańców spiera się o to, czy ratować swoje rządowe mieszkania, czy święty krajobraz, a ich dzieci próbują zrozumieć, jakie znaczenie ma dla ich współczesnego życia mit o przodkach. Słuchając muzyki na iPodach, spacerując po buszu i pływając łodzią po morzu, podążają za rodzicami w podróży, aby odtworzyć wędrówkę z mitu o psie. Po drodze niektórym z nich kończy się siła, a łodziom paliwo, a dzieci naciskają rodziców i siebie nawzajem, pytając, dlaczego te historie są ważne i jaki mają sens w kontekście zachodniego rozumienia ewolucji, brzmień hip-hopu i technologii zagospodarowania terenu. „When the Dogs Talked” łączy dokument i fikcję, tworząc przemyślany, ale pełen humoru dramat o codziennych przeszkodach związanych ze strukturalnym i rasowym ubóstwem oraz dysonansie między narracjami kulturowymi a formami społecznymi.