W 1940 roku wojska nazistowskich Niemiec okupowały Polskę. W Warszawie, Żydzi z całego miasta zostali zesłani do otoczonego murami getta.. Każdy, kto próbuje uciec jest zabijany bez ostrzeżenia; jedynymi, którzy mogą wjeżdżać i wyjeżdżać z getta są przedstawiciele wydziału opieki społecznej. Wśród nich jest Irena Sendlerowa, która codziennie przywozi jedzenie, leki i wsparcie dla tych, uwięzionych w tym piekle, cierpiących z powodu chorób i niedożywienia. Irena jest wzorem odwagi: nie waha się przeciwstawić strażnikom, aby zrobić więcej niż pozwalają okupanci. Punktem zwrotnym jest dzień, gdy na łożu śmierci, młoda matka powierza jej życie swego syna. Ten zwrot akcji i następujące po nim wydarzenia sprawiają, że Irena angażuje się w ratowanie dzieci z getta. Aby to zrobić, musi być gotowa zaryzykować życie. Irena Sendlerowa, działaczka ruchu odporu, była jedną z bohaterek II wojny światowej. Uratowała prawie 2500 żydowskich dzieci z warszawskiego getta. W 1965 roku uznana za Sprawiedliwą wśród Narodów Świata. Zmarła w 2008 roku w Warszawie.
Premiera (Świat)
18 września 2017Premiera (Polska)
18 września 2017Polskie tłumaczenie
Małgorzata FangratLiczba stron
68Autor:
Jean David Morvan, Séverine Tréfouël (1) więcejKraj produkcji:
PolskaGatunek:
KomiksWydawca:
Polska: Timof Comics
Najnowsza recenzja redakcji
Autorzy skoncentrowali uwagę na getcie żydowskim, wyraźnie mniej poświęcając czas „aryjskiej części” stolicy dystryktu Warschau. Oba światy przedzielał mur oraz punkty kontrolne z wartownikami służącymi w niemieckiej Schutzpolizei, polskiej Policji Granatowej oraz żydowskiej Ordnungsdienst. Nie stanowiły poważniejszego problemu dla kobiety, która swoją odwagą przewyższała wielu żołnierzy. Przedwojenne pepeesiaczka pozostała wierna swym ideałom, docierając do tych, którzy potrzebowali pomocy i ratując zastępy dzieci, cierpiących głód i nędzę.
Rok 1942 to czas narracji, gdy Niemcy rozpoczęli Grossaktion i deportacje Żydów do Treblinki. Niemy opów stawiła im tytułowa Irena. Poza Sendlerową pomagają dzieciom dr Majkowski, fałszujący dokumentację medyczną, i Janina Bukolska - organizująca kennkarty do życia poza gettem. Ogromną rolę odgrywał dozorca sądowy Józef Zysman z gmachu warszawskich Sądów przy ul. Leszno 53/55 (dziś Al. Solidarności). Ważnym konspiratorem był Leon Szeszko, motorniczy wewnętrznej linii tramwajowej jeżdżący w getcie, a wyprowadzający dzieci przez remizę tramwajową „Muranów” przy ul. Sierakowskiej 8-Żoliborskiej 3/5. Scenarzyści nie zapomnieli o Januszu Korczaku, matkach zastępczych i opiekunkach. Pomagały jeszcze łączniczka Maria, naczelna matka przełożona prowincji warszawskiej Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, Matylda Getter, która wykorzystywała sieć sierocińców zgromadzenia, w Aninie, Białołęce, Chotomowie, Płudach i Warszawie. Zabrakło jednak w kadrach (czy choćby zaznaczenia w uwagach czy przypisach) informacji o zakładach opiekuńczych Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny w Turkowicach, Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny przy ul. Kazimierzowskiej w Warszawie i w Szymanowie - bez ich zaangażowania nie udałoby się dokonać tak szerokiej pomocy, która stała się faktem.
Elementy biografii Ireny Sendlerowej doskonale zostały oddane w scenariuszu komiksowym Jeana-Davida Morvana i Séverine’a Tréfouëla. Ich uproszczona historia nie przytłaczała. Oddawała niektóre elementy codzienności Polaków i Żydów w okupowanej Warszawie. Autorzy poza tragedią getta pokazali horror więzienia przy ulicy Pawiej (zwanego Pawiakiem) i w siedzibie KdS Warschau przy alei Szucha, gdzie torturowana jest Irena. David Evrard wspierany przez kolorystę Waltera pozostał przy estetyce cartoonowej, która jednak nie przeszkadza przy odbiorze poważnej treści komiksu. „Infantylna” stylistyka komiksu jest przecież adresowana do dzieci, ma je zapoznać ze wstrząsającymi treściami. Szczególnie emocjonalne są kadry usypianych niemowląt, wywożonych w samochodach i karetkach Miejskich Zakładów Sanitarnych. Nie trzeba dodawać, że chowanie dzieci w takich transportach było nie lada wyzwaniem. Młodym czytelnikiem mogą wstrząsnąć (ma szczęście nieliczne) sceny tortur Sendlerowej w niemieckim więzieniu, choć oczywiście dostosowane do nastoletniej wrażliwości. Wraz z rozwojem akcji pomocy dla dzieci żydowskich kolorystyka cartoonowa zostaje zdominowana przez ciepłą, pastelową tonację kolorystyczną. Niebezpieczeństwo grożące polskim bohaterom ponownie podkreślają ciemne i zimne barwy.
Druga część trylogii poświęconej Irenie Sendlerowej, upraszając koszmar okupacji w Generalnym Gubernatorstwie, oferuje nowe emocje i wzruszenia w estetyce baśniowej opowieści o człowieczeństwie niezwykłej Polki. Niewątpliwie lektura Irena 2: Sprawiedliwi może zachęcić czytelnika do rozwijania wiedzy o zasygnalizowanych w komiksie zdarzeniach. Morvan, Tréfouël i Evrard przywracają należne miejsce znanym i nieodkrytym jeszcze Sprawiedliwym wśród Narodów Świata.