Tytułowe "Jesteśmy snem" dzieje się w pełnym przemocy świecie, przypominającym nieco lata 70. XX wieku. George Orr - główny bohater powieści - pewnego dnia odkrywa, że posiadł zdolność zmiany rzeczywistości za pośrednictwem swoich snów. O pomoc w poradzeniu sobie z nową zdolnością prosi doktora Williama Habera, psychiatrę, który szybko zdaje sobie sprawę, że moc Orra może wykorzystać również do własnych celów. Kolejne próby rozwiązania problemów ludzkości podejmowane przez lekarza kończą się tworzeniem coraz gorszych alternatywnych światów. Czy George’owi uda się wyzwolić spod wpływu manipulatora i zatrzymać katastrofę? W "Miejscu początku" Hugh Rogers, mieszkaniec jednego z amerykańskich przedmieść, przypadkiem znajduje drogę do Tembreabrezi, idyllicznej krainy wiecznego zmierzchu. Spotyka tam Irenę Pannis, dziewczynę, która odkryła ten świat siedem lat wcześniej i zdążyła pokochać go całym sercem. Irena pragnie ochronić Tembreabrezi przed intruzem - nie może pogodzić się z faktem, że ktoś poznał jej sekretny azyl. Jednak gdy zostaje poproszona przez tamtejszych mieszkańców o połączenie sił z Hugh, by pokonać kryjącego się na górze smoka, postanawia wykonać zadanie. Czy razem dotrą na szczyt? I co zrobią, gdy już się tam znajdą? Tymczasem fabuła "Oka czapli" rozgrywa się na planecie Victoria, na którą jako pierwsi dotarli przestępcy wygnani z Brazylameryki. Latami głodowali, chorowali i umierali, by w końcu zbudować Stolicę. Minęło ponad pół wieku i do miasta przybył Lud Pokoju, pragnący schronić się przed okrucieństwami pogrążonej w konfliktach Ziemi. Co się stanie, gdy krucha równowaga między mieszkańcami Victorii zacznie się załamywać? Czy obiecana oaza zamieni się w wojenne piekło?
Premiera (Świat)
13 kwietnia 2023Premiera (Polska)
13 kwietnia 2023Polskie tłumaczenie
Agnieszka SylwanowiczLiczba stron
504Autor:
Ursula K. Le GuinGatunek:
Fantastyka, Science fictionWydawca:
Polska: Prószyński i S-ka
Najnowsza recenzja redakcji
Jesteśmy snem łączy w sobie trzy dość długie teksty autorstwa Ursuli K. Le Guin. Każdy ma około jedenastu rozdziałów. Te powieści nie są ze sobą w żaden sposób powiązane – w zasadzie dotyczą innych tematów. Takie zbiorcze wydania mają to do siebie, że jedne opowiadania przypadną nam do gustu, inne nie. Zatem czego można się spodziewać?
Tytułowe opowiadanie dotyczy rozważań na temat natury snów i manipulacji ludzkim umysłem. Zmusza czytelnika do zastanowienia się nad rzeczywistością i tym, jak daleko można się posunąć w imię nauki, jak bardzo można kontrolować człowieka. Prowokuje do zadania pytania o to, co dzieje się w jego mózgu. Współczesnym czytelnikom skojarzenia z Incepcją i Matrixem będą nasuwać się same.
Drugi tekst to Miejsce początku. W formie jest bardzo klasyczny i wpisuje się doskonale w kanon opowiadania fantastycznego. Poznajemy bohaterów, którzy nie radzą sobie ze swoim realnym życiem i przenoszą się do świata równoległego. Przeżywają przygody, dzięki którym nabierają sił i odwagi, żeby zawalczyć o swoje życie w świecie realnym. Brzmi banalnie? Nic bardziej mylnego. Mamy do czynienia z patologicznym układem w rodzinie, z lękiem i brakiem akceptacji siebie. Miejscami jest bardzo przygnębiająco.
Oko czapli to opowieść o kolonii karnej na planecie Victoria. W jednym miejscu znajdują się dwie grupy. Potomkowie zesłanych przestępców, którzy niejako mają cierpieć za grzechy przodków, i radykalni pacyfiści. Oczywiście konflikt między tymi grupami to tylko kwestia czasu. W tym tekście będą ścierać się ze sobą różne poglądy i koncepcje struktur społecznych.
W tym zbiorze utworów Le Guin dostaniemy wszystko to, za co cenimy twórczynię Ziemiomorza. W nieśpiesznej narracji i bardzo obrazowych opisach ukryte są niezwykle poważne treści, które nie pozostawiają czytelnika obojętnym i skłaniają do refleksji.