Edgar Allan Poe – kim był? Garść ciekawostek o poecie, który na stałe wpisał się do popkultury

Edgar Allan Poe był amerykańskim prozaikiem, poetą, krytykiem i redaktorem. Pisarz, który żył w latach 1809-1849 zasłynął poruszaniem tematów tajemniczych i makabrycznych. Jego nowela Zabójstwo przy Rue Morgue z 1841 roku była początkiem współczesnej powieści kryminalnej. Poe jest ponadto uważany za architekta nowoczesnego opowiadania. Artysta był także uważany za prekursora „sztuki dla sztuki” w dziewiętnastowiecznej literaturze europejskiej. Jego burzliwe losy i wpływowe dzieła sprawiły, że Edgar Allan Poe na stałe wpisał się w popkulturę.

Edgar Allan Poe – życie

Edgar Allan Poe był synem dwójki aktorów, którzy zmarli przed jego trzecimi urodzinami. W 1811 roku trafił do domu kupca, Johna Allana, który prawdopodobnie był jego ojcem chrzestnym, i jego bezdzietnej żony. Lata 1815-1820 spędził w Anglii, gdzie otrzymał klasyczne wykształcenie. Przez 11 miesięcy uczęszczał na University of Virginia, ale nie mógł kontynuować nauki ze względu na nieściągalne długi i niewystarczające wsparcie finansowe od Allana. Gdy wrócił do domu, jego ukochana była już zaręczona z innym. W 1827 roku udał się do Bostonu, gdzie wydał broszurę z wierszami, ale bieda zmusiła go do wstąpienia do wojska pod nazwiskiem Edgar A. Perry. Po śmierci przybranej matki, John Allan wykupił jego zwolnienie z wojska i pomógł mu dostać się do akademii West Point. Ponieważ jednak nie miał zapewnionych wystarczających środków na utrzymanie się jako kadet, a także nie wyraził zgody na rezygnację z Akademii, został z niej zwolniony, ignorując swoje obowiązki i naruszając przepisy. Po wydaleniu z West Point i wydaniu trzeciego tomu wierszy w Nowym Jorku, Edgar Allan Poe udał się do Baltimore, gdzie zamieszkał w domu swojej ciotki, pani Marii Clemm. Choć zarabiał na pisaniu, a nawet wygrał nagrodę pieniężną za Rękopis znaleziony w butli, wciąż nie zarabiał wystarczająco dużo, by samodzielnie się utrzymać. Jego sytuacji nie zmieniła także śmierć Johna Allena w 1834 roku, który nie zostawił mu spadku. Jego sytuacja finansowa uległa poprawie, gdy przyjął stanowisko redaktora w The Southern Literary Messenger w Richmond, gdzie zabrał ze sobą ciotkę i 12-letnią kuzynkę Virginię, którą poślubił w 1835 roku. Chociaż twórczość Poego była pozytywnie odbierana, nigdy nie dała mu dużych zarobków. Pisarz utrzymywał się głównie z redagowania gazet i magazynów.

Edgar Allan Poe – małżeństwo, Virginia Clemm

Edgar Allan Poe miał 27 lat, gdy poślubił swoją 13-letnia kuzynkę, Virginię Clemm. Virginia młodo straciła ojca, a w kolejnych latach wraz z matką żyły z niewielkiej emerytury jej babki. Ta zmarła w 1835 roku, pozostawiając rodzinę bez źródła dochodów. Niecałe trzy miesiące później Poe i Virginia byli już po ślubie. Do dziś nie wiadomo czy ich małżeństwo zostało skonsumowane – niektórzy biografowie są zdania, że łączące ich stosunki przypominały bardziej więź między bratem i siostrą. Bez wątpienia łączące ich uczucie było jednak bardzo silne, ponieważ w twórczości Poego widać jej wielki wpływ, który można zauważyć szczególnie w postaciach młodych umierających kobiet, które często pojawiają się w jego dziełach. Virginia zachorowała na gruźlicę i zmarła w wieku 24 lat. Jej śmierć sprawiła, że Edgar Allan Poe popadł w przygnębienie i zaczął pić, by poradzić sobie ze stratą. Po śmierci żony Poe aangażował się w liczne romanse.

Edgar Allan Poe – tajemnicza śmierć

Podczas przygotowań do drugiego ślubu, Edgara Allana Poego znaleziono w stanie nieprzytomności 3 października 1849 roku. Co dziwne, nie miał na sobie własnych ubrań. Pisarz został przetransportowany do szpitala, gdzie zmarł 4 dni później. W tym czasie nie wrócił do stanu, który pozwoliłby mu na wyjaśnienie, jak doszło do sytuacji, która doprowadziła do jego śmierci. Rzeczywista przyczyna śmierci Edgara Allana Poego pozostaje tajemnicą.

Edgar Allan Poe – najważniejsze dzieła

Do najbardziej znanych dzieł Edgara Allana Poego można zaliczyć między innymi: wiersze Do Heleny (1831), Kruk (1945) i Annabel Lee (1849); opowiadania o niegodziwości i zbrodni Serce oskarżycielem (1843) i Beczka Amontillado (1846); oraz horror o zjawiskach nadprzyrodzonych Upadek domu Usherów (1839).