Tajemnica kryjąca się w położonym na odludziu domu i zagrożenie płynące z prastarej puszczy. To wyzwania, z którymi borykać się muszą bohaterowie Lasu.
Jednym z największych koszmarów dla współczesnych nastolatków jest wyrwanie ich z ich środowiska, odcięcie od znajomych i wywiezienie w miejsce, gdzie nawet telefon kiepsko działa. I właśnie taki los spotyka młodego bohatera powieści Fir autorstwa Sharon Gosling. I gdyby to było jego najmniejsze zmartwienie.
Rodzina bohatera przeprowadza się na północ Szwecji, do domu w środku lasu, gdzie ma się zajmować zarządzaniem plantacją – czyli pozyskiwaniem drewna itp. W pobliżu jednak znajduje się fragment pierwotnej kniei i szybko pojawiają się ostrzeżenia, że nie należy się tam zapuszczać, a już na pewno nie próbować wyrębu. Las potrafi się bronić, a odkrywana z czasem historia poprzednich właścicieli domu dobitnie o tym świadczy. W grę mogą wchodzić istoty ze starożytnych legend, choć wyjaśnienie może być też znacznie bardziej prozaiczne. Jaka jest prawda? Między innymi to będzie musiał odkryć nasz bohater.
Źródło: Zielona Sowa
Autorce udało się umiejętnie stopniować napięcie, powoli wprowadzać kolejne mocne akcenty i odkrywać kolejne karty. Las to nie horror, w którym wszystko mamy podane na tacy, a krwawa jatka jest na porządku dziennym. Gosling bardziej stawia na atmosferę, wiele pozostawiając w domyśle. Podsuwa sugestie, ale czy im (lub sam bohater) uwierzymy, to już zupełnie inne kwestia. Niemniej metoda jest skuteczna, gdyż wraz z kolejnymi stronami atmosfera się zagęszcza.
Gosling napisała powieść przeznaczoną dla nastoletnich czytelników, ale nie znajdziemy tu wielu tak typowych dla tego rodzaju literatury kalek (szczególnie dotyczących warstwy uczuciowej). Owszem, bohater przejawia pewne elementy buntu na skutek wyrwania go z jego środowiska, ale znacznie ważniejsza jest jego ciekawość świata i próba wyjaśnienia dziejących się wokół niego, niesamowitych zdarzeń. Nie jest przy tym nieustraszony czy zwyczajnie głupi – ot, mieszają się u niego po równo fascynacja i strach, ale dąży naprzód, po części także z troski o rodzinę.
Mocnym elementem powieści jest zakończenie. Jakie ono jest i na czym polega jego atut, to nie wypada zdradzać, ale warto zaznaczyć, że jest zaskakujące (i to na dwa sposoby) i oferuje solidne zwrot akcji. Na swój sposób potrafi się także wryć w pamięć i pozostawić mocne wrażenie.
Las to udana powieść grozy dla nastolatków, dobrze oddająca specyfikę nastoletniego narratora, z dynamiczną narracją i częstymi zwrotami akcji. Jednocześnie klimatyczna, lekko przerażająca i potrafiąca zainteresować.