Newtopia to południowokoreańska produkcja łącząca horror i komedię, która wrzuca nas w wir szalonego świata opanowanego przez zombie i nierozgarniętych żołnierzy. W nim podążamy za wątkiem miłosnym rozdzielonych: wysłanego na przymusową służbę wojskową Lee Jae-Yoona (Park Jeong-min) i inżynierki Kang Young-joo (Kim Jisoo). Bohaterowie poszukują drogi do ponownego spotkania.

Na pierwszy rzut oka można spodziewać się gniota. W końcu produkcja w takim miszmaszu gatunkowym udaje się rzadko. Nawet Zombieland w gwiazdorskiej obsadzie otrzymał mieszane recenzje. Newtopia jednak nie obiera standardowych dróg. Można powiedzieć, że stara się połączyć skrajności obu gatunków: niewinną, banalną komedię oraz latające po ścianach bebechy. Taki zlepek buduje atmosferę pełną napięcia, która wraz ze świetną dynamiką akcji tworzy fabułę pęczniejącą z każdą minutą.

Sami scenarzyści również nie przebierali w środkach i wybrali terapię szokową. Świat budowany przez cały pierwszy odcinek wokół dwójki protagonistów, już w drugim zamienili w zgliszcza. Podobnie jest ze scenami walki: typowe dla tego gatunku faszerowanie setek zombie amunicją zastąpiono naturalizmem. Bohaterowie stawiają czoła prawdziwym organizmom, a nie kukiełkom. Walki toczą się w długich sekwencjach, a każda rozłupana czaszka przysparza im dodatkowych tarapatów. Całemu ambarasowi towarzyszy lekkomyślność podejmowanych decyzji. I chyba dlatego to wszystko działa. Tak groteskowy świat współgra z komediową formą, tworząc spójną i absurdalnie zabawną całość.

Odbioru nie zakłóca nawet prosta fabuła. Byłem bez reszty pochłonięty tym, co dzieje się na ekranie, a romans Jae-Yoona i Young-joo pełnił jak na razie funkcję subtelnego kontekstu wydarzeń. Kolejnym plusem jest brak zapychaczy. Nawet scena wchodzenia po schodach na siedemdziesiąte piętro potrafi zbudować obraz otoczenia, w którym znajdują się żołnierze. Poza tym każda postać ma swoje motywacje, charakter czy sposób działania, co pozwala liczyć na to, że twórcy nie popełnią grzechów The Walking Dead i mają więcej asów w rękawie.

Aktorsko serial się broni. Pomaga sprawnie napisany scenariusz i  obecność pobocznych postaci o wyrazistej tożsamości, takich jak Aaron Park (Kim Jun-Han). Nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, do czego w trakcie apokalipsy jest zdolny menedżer budynku, który wytwarza wokół siebie aurę westernowego rewolwerowca. Jest też Ra In-ho (Im Sung-jae) grający trzydziestoletnie krzykliwe dziecko, lecz posiadający umiejętność rozładowania napięcia, dzięki czemu akcja może swobodnie przeskakiwać z horroru do komedii.

Na osobne wyróżnienie zasługuje montaż. Od pierwszych minut – mimo drobnej przesady w początkowej scenie – buduje świat serialu energicznymi przejściami i zbliżeniami. Do tego jest tworząca klimat swawolna muzyka, która towarzyszy bohaterom niemal na każdym kroku, lecz zanika, kiedy horror przejmuje kontrolę nad akcją i wbija w fotel swoją brutalnością.

Newtopia jest godna polecenia, jeżeli znudziły się Wam sztampowe produkcje, nawet te wysokiej jakości. Serial umiejętnie bawi się formą, za co przyznałbym mu nawet certyfikat świeżości. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnych rozdziałów perypetii batalionu stacjonującego w samym sercu Seulu.