To łaskocząca komedia z wyraźnym przesłaniem dla rodziców w ogóle, a zwłaszcza dla młodzieży. Ten film pokazuje, jak narastające nieporozumienia, przepaść pokoleniowa, zamęt i zmniejszająca się miłość i przywiązanie między rodzinami-rodzicami i dziećmi prowadzą do tego, że stają się dużym problemem w ich codziennym życiu. Oto historia Ranveera, Annu, Sukhi i Harry'ego – wszyscy studiują w Shimli. Ale wszyscy pochodzą z Radżastanu i mówią radżastańscy w domu jak inne rodziny radżastańskie. Anu i Shukhi mieszkają w Shimla, podczas gdy rodziny Harry'ego i Ranveera pochodzą z Chandigarh. Dwaj główni gracze są szaleńczo zakochani, podczas gdy pozostali dwaj również pragną miłości i starają się przekonać rodziców, aby naprawili swoje małżeństwo zgodnie z ich pragnieniem… co teraz?… W desperacji zdecydować się na ucieczkę, aby uniknąć małżeństwa, tak postanowiono i obiecać wrócić do domu albo po dacie ślubu, albo wziąć ślub, jeśli coś pójdzie nie tak... Teraz co powinni zrobić rodzice, którzy już wszystko naprawili, jak dystrybucja kart, chałwa, biżuteria i zaprasza. Nie mogą tłumaczyć nieobecności dzieci w szybko zbliżających się datach ślubu, które zbliżają się do końca szybciej niż dla wygody. Rodzice przemierzają pustkowia w poszukiwaniu zbiegających kochanków. Wszyscy się spieszą i przemierzają miasto wzdłuż i wszerz oraz na peryferiach. Traf chciał, że w przeddzień ślubu zostają zauważeni i zatrzymani i… co teraz! i tu rozbrzmiewa wesołość, śmiech i częste rechoty, a cała atmosfera osiąga crescendo, a z kolei rozluźnia napięcie i przekazuje bardzo przejmujący przekaz w bardzo lekkim tonie. To bez wątpienia okazałaby się bollywoodzką bonanzą w pełnym tego słowa znaczeniu... Jest w tym coś więcej niż to widoczne z lotu ptaka.

— Nishant Bhardwaj