Adaptacja romantycznej ballady Adama Mickiewicza prezentuje wydarzenia w dwóch różnych planach czasowych. Wiek XIX, stepowe okolice Nowogródka. Podczas burzowej nocy młody Podróżnik jedzie w rodzinne strony. Pojazd utyka w środku lasu. Woźnica i konie zapadają w zagadkowy sen, a Podróżnik opuszcza pojazd. Oszołomiony, dostrzega sprawiające groźne wrażenie postacie, wyłaniające się z mroku. Mężczyzna nagle przenosi się w czasie do epoki średniowiecza. Trafia na miejsce zaciętej bitwy. Otaczający go rycerze na czarnych koniach wystrzeliwują z łuków ogniste strzały. Aby ratować swoje życie, Podróżnik ucieka. Trafia na brzeg jeziora. Gdy wpada do wody, w cudowny sposób zostaje przeniesiony do pradawnego grodu litewskich książąt Tuhanowiczów o nazwie Świteź. Jest świadkiem ataku na miasto grupy rusińskich najeźdźców, których widział w lesie. Miasto staje w płomieniach, a jego mieszkańcy chronią się w kościele. Tam proszą Boga, by uratował ich z tej opresji. Wybawienie okazuje się...
