Tajemnica pieczęci smoka to film fantasy o budżecie 50 mln dolarów, wyprodukowany w Rosji i Chinach, który dość luźno kontynuuje historię z horroru z 2014 roku. Tym razem bliżej temu do baśni związanej z kulturą Chin, niż do kina grozy. Jest więc kolorowo, pojawiają się stwory i dużo efektów specjalnych, a akcji nie brakuje. Można by pomyśleć, że wręcz jest to przepis na udany film, zwłaszcza że twórcy bardzo starali się zbudować klimat przygody w stylu Piratów z Karaibów. Niestety, mało co tutaj wyszło poprawnie.

Kino rosyjskie nie raz zachwycało efektami komputerowymi, aczkolwiek chińska kinematografia przeważnie ma z nimi problem. Tajemnica pieczęci smoka zalicza się bardziej do tej drugiej grupy, bo CGI jest tu pełno. Wykorzystano je w tworzeniu wszystkiego: scenografii, magicznych postaci, krajobrazów i scen akcji. Kłopot w tym, że tak dużo chciano tutaj osiągnąć, że rzadko kiedy te efekty stoją choćby na poprawnym poziomie. Widz jest przyzwyczajony do pewnego poziomu jakości i gdy zaczyna z każdej strony atakować go sztuczność i niedopracowanie, to niekorzystnie wpływa to na odbiór. Zamiast budować świat przedstawiony, rozprasza uwagę. Im dalej, tym gorzej, bo gdy smok, z którego brwi parzy się herbatę, zaczyna latać, wygląda to jak scena na poziomie serialu Herkules z lat 90. I trudno przyjąć to z aprobatą. Jest to o tyle zaskakujące, że w ostatnich latach Chiny i Rosja poprawiły jakość wielkimi produkcjami. Jednak z uwagi na to, ile lat ten projekt przeleżał na półce, można uznać go za wspomnienie czasów, gdy jakość szwankowała.

Historia, jak na baśń, wydaje się mieć proste i zrozumiałe zasady. Jednak już sposób jej opowiadania pozostawia wiele do życzenia. Trudno doszukiwać się w tym spójności, logicznych decyzji czy sensu. Często można odnieść wrażenie, że tempo jest rwane, gdzieś zagubiono wartość przyczyno-skutkową, a odpowiedzią na wiele pytań jest: bo tak. Są to po prostu drobne zgrzyty, które powtarzają się przez cały film i dają poczucie dziwnego chaosu.

Ten film nie ma nawet ciekawych bohaterów, bo Jason Flemyng, który grał główną postać w pierwszej części, zostaje zepchnięty na drugi plan. Zamiast niego w centrum jest nijaki i nudny car Piotr, który ratuje świat, oraz stereotypowa chińska księżniczka. Oczywiście fajnie zobaczyć w epizodach Rutgera Hauera i Charlesa Dance'a, ale można odnieść wrażenie, że większość budżetu poszła na wabiki, zamiast na realizację i dopracowanie mimo wszystko ciekawego projektu. Oczywiście na czele i tak pozostają Arnold Schwarzenegger i Jackie Chan, którzy ku uciesze fanów nie grają zaledwie ról epizodycznych w jednej czy dwóch scenach. Jest ich zaskakująco dużo w tym filmie i mają do tego przyjemną, dłuższą scenę walki. Co prawda nie wywołuje ona takich emocji jak Jet Li kontra Jackie Chan z Zakazanego królestwa, ale ma swoje momenty i charakter. Choreograficznie i realizacyjnie mogłoby być lepiej, ale przygodowa nutka jest, a do tego pojawiają się emocje, gdy ogląda się, jak Jackie Chan walczy na miecze z Arnoldem Schwarzeneggerem. Pozostaje jednak wrażenie po seansie, że to zmarnowany potencjał na o wiele więcej. "Solidnie" to za mało na starcie dwóch legend kina.

fot. materiały prasowe

Nie przeczę, że Tajemnica pieczęci smoka ma swoje momenty, klimat i szalone pomysły. Jest w tym projekcie dostrzegalny potencjał, który został spektakularnie zmarnowany przez amatorską wręcz reżyserię i brak wizji na opowiadaną historię. Gdyby chociaż sceny akcji były lepsze... a tak to wszystko wydaje się w każdym aspekcie niedopracowane. W pamięci pozostaje tylko Chan kontra Schwarzenegger i poczucie niesmaku, że ten film nie był warty poświęconego mu czasu. Samą walkę panów jednak warto obejrzeć dla ciekawości, bo ma swoje momenty.