Czternastoletni Juan Diego, który urodził się i dorastał w Meksyku, ma młodszą siostrę Lupe, która myśli, że zna przyszłość, zwłaszcza swoją i brata. Jest telepatką, czyta w myślach i umie bezbłędnie rozszyfrować przeszłość większości ludzi, z którymi ma do czynienia. Z przyszłością różnie bywa, ale wyobraźcie sobie, co czuje dziewczynka, która myśli, że wie, co czeka ją lub osobę, którą najbardziej kocha. Do czego się posunie, aby odwrócić bieg przeznaczenia?
Z wiekiem, szczególnie w snach i wspomnieniach, żyjemy przeszłością. Bywa, iż żyjemy nią bardziej niż tym, co otacza nas w chwili obecnej.
Po latach Juan Diego wyruszy w podróż na Filipiny, ale będą mu towarzyszyć sny oraz wspomnienia z dzieciństwa i czasów dorastania; to w nich jest najbardziej żywy. „Los naznaczył go swoim piętnem”, opisuje John Irving Juana Diego. „Ciąg zdarzeń, ogniwa naszego życia – to wszystko, co wiedzie nas tam, dokąd zmierzamy, szlaki, którymi podążamy do końca, to, czego się spodziewamy i nie spodziewamy, może stać pod znakiem zapytania, trwać niewidoczne, albo rzucać się w oczy”.
Aleja tajemnic to opowieść o tym, co spotyka Juana Diego na Filipinach, gdzie wydarzenia z przeszłości – z Meksyku – ścierają się z tym, co ma dopiero nastąpić.
Premiera (Świat)
9 lipca 2015Premiera (Polska)
12 stycznia 2016Polskie tłumaczenie
Magdalena Moltzan-MałkowskaLiczba stron
512Autor:
John IrvingKraj produkcji:
PolskaGatunek:
ObyczajowyWydawca:
Polska: Prószyński i S-ka
Najnowsza recenzja redakcji
Avenue of Mysteries nie jest tu wyjątkiem. Po raz kolejny mamy do czynienia z bohaterem pisarzem, mającym za sobą trudne dzieciństwo (wątki autobiograficzne zawsze pozostają mocną stroną autora, chociaż Irving nie dorastał na wysypisku śmieci w Meksyku), motywem podróży, oryginalnym środowiskiem (wysypisko, sierociniec, cyrk), pochwałą kobiecości (bo to kobiety czytają książki), poszukiwaniem własnej tożsamości czy nawiązaniami do środowisk LGTB, groźnych zwierząt (lwy i zdziczałe psy) oraz religii. Jednak w najnowszej powieści Irvinga jest więcej oniryzmu, realizmu magicznego, fantastyki (jakkolwiek by tego nie nazwać), co widać w postaci siostry głównego bohatera - dziewczynki potrafiącej czytać w myślach, a czasem przewidzieć przyszłość, przeszłych wydarzeniach z Matką Boską z Guadalupe i teraźniejszych wydarzeniach w Indonezji, które co prawda można by częściowo złożyć na karb leków branych przez Juana Diego. I o wiele więcej religii z jej wpływem na ludzi, błędami i wypaczeniami.
Historia toczy się dwutorowo, przeskakując z dzieciństwa głównego bohatera Alei tajemnic na jego współczesność, naszpikowaną dysputami o religii, złych i dobrych wspomnieniach i życiu. Juan Diego to człowiek po przejściach, znerwicowany, okaleczony, niepewny tego, kim naprawdę jest. Urodzony w Meksyku w biedzie, poniżeniu i wśród wypaczonej religii, naturalizowany w Stanach, gdzie został uznanym pisarzem, wyrusza na wyprawę na Filipiny, ścigany wspomnieniami duchów z przeszłości oraz spotkaniem dwóch tajemniczych kobiet, matki i córki, które chyba nie do końca są tymi, za które się podają.
Najbardziej fascynującą część powieści stanowią retrospekcje z dzieciństwa Juana Diego - specyficzna meksykańska kultura, tradycje, jezuici, wierzenia, uwielbienie dla posągów Matki Boskiej (zwłaszcza tej z Guadalupe) i czytająca w myślach, ale niezrozumiale przemawiająca siostra, światy wysypiska śmieci, sierocińca i cyrku. Wspomnienia przeplatają się z podróżą pisarza na Filipiny, również pełną niedopowiedzeń i zagadek. Aleja tajemnic Irvinga jest przypowieścią o życiu i – jak się z czasem okazuje – śmierci. Doskonałą przypowieścią.
Czytaj także: John Irving - oscarowy opowiadacz
Do tego wydanie najnowszej powieści Johna Irvinga, przygotowane przez wydawnictwo Prószyński i S-ka, jest klasyczne, eleganckie, z dobrym tłumaczeniem Magdaleny Moltzan-Małkowskiej (powieści z wyższej półki wymagają dobrych tłumaczeń) i interesującą okładką opracowaną przez Joannę Strękowską. Nic, tylko po nie sięgnąć.
Pokaż pełną recenzję
Reklama
Reklama
