Konkurs zakończył się 12.05.2014 o godz. 02:00.

Kocham Kino w Multikinie: „Psy” Pasikowskiego po cyfrowej rekonstrukcji – wygraj bilety – wyniki

Film Władysława Pasikowskiego powraca ekrany kin po cyfrowej rekonstrukcji – w najlepszej jakości obrazu i dźwięku. Już 13 maja zaprezentujemy go w ramach cyklu Kocham Kino w Mutikinie. Podwójne bilety do Warszawy!

Nie lada gratka czeka na widzów Multikina Złote Tarasy. Po seansie filmu odbędzie się spotkanie ze specjalnymi gośćmi. Zaproszenie do rozmowy z Grażyną Torbicką i widzami przyjęli Cezary Pazura oraz bardzo rzadko pojawiający się publicznie reżyser filmu, Władysław Pasikowski. Partnerem pokazów jest Kino RP i Cyfrowe Repozytorium Filmowe, odpowiadające za rekonstrukcję filmu oraz Studio Filmowe Zebra.

Organizatorami wspólnego przedsięwzięcia Kocham Kino w Multikinie są Program Drugi Telewizji Polskiej, wydawca magazynu i pasma Kocham Kino oraz Multikino.

Kocham Kino w Multikinie: „Psy”, reż. Władysław Pasikowski

Wtorek, 13 maja, godz. 19:00

Kina, w których odbędzie się seans filmu:
Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Katowice, Kielce, Kraków, Lublin, Łódź, Poznań Stary Browar, Sopot, Szczecin, Warszawa Ursynów, Warszawa Złote Tarasy, Wrocław Pasaż Grunwaldzki.

W Multikinie Złote Tarasy w Warszawie odbędzie się pokaz prowadzony przez Grażynę Torbicką oraz spotkanie publiczności z gośćmi: Władysławem Pasikowskim i Cezarym Pazurą.

Ceny biletów:

Normalny (Warszawa): 22 zł,
Normalny (poza Warszawą): 20 zł,
Ulgowy (Warszawa): 18 zł,
Ulgowy (poza Warszawą): 16 zł

Opis filmu:

„Psy”, reż. Władysław Pasikowski
Polska 1992, 104’
Scenariusz: Władysław Pasikowski
Zdjęcia: Paweł Edelman
Scenografia: Andrzej Przedworski
Kostiumy: Elżbieta Radke
Muzyka: Michał Lorenc
Montaż: Wanda Zeman, Zbigniew Niciński
Producent: Juliusz Machulski
Produkcja: Studio Filmowe Zebra
Występują: Bogusław Linda (Franz Maurer), Marek Kondrat (Olo Żwirski), Cezary Pazura („Nowy”), Janusz Gajos (Gross „Siwy”), Agnieszka Jaskółka (Angela Wenz), Zbigniew Zapasiewicz (senator Wencel)

„O czym są "Psy"? O pieskim świecie, o tym, że wolność wyniosła także brud i głupotę, niszcząc ideały. Wszystko spsiało, ubabrało się w błocie i w kloace" - pisał recenzent. Tak gwałtowne reakcje krytyki wywołała tematyka filmu, ukazująca świat w zasadzie pozbawiony pozytywów, pełen cynizmu, moralnego brudu i okrucieństwa. Świat bynajmniej nie abstrakcyjny, lecz obecny tu i teraz (tj. w Polsce roku 1989), a na dodatek pokazany w sposób obrazoburczy i prowokacyjny, wyśmiewający wszystkie świętości, zarówno narodowe, jak i religijne. Za fasadą szyderstwa i antymartyrologicznych bluźnierstw kryło się jednak coś więcej - moralitet, bolesna aż do bólu diagnoza polskiej współczesności, "kino niemoralnego niepokoju"? Opinie były podzielone. Jedynie widzowie "wypowiedzieli" się jednoznacznie. Kolejki ustawiające się pod kasami kin przysporzyły "Psom" miana komercyjnego szlagieru. Rzecz - jak na polski film - rzadka. Finansowym sukcesom filmu towarzyszyły prestiżowe nagrody, w tym: kilka na XVII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1992 roku oraz wyróżnienie na Festiwalu w Mannheim.

Grupa członków SB zostaje po weryfikacji przeniesiona do policji i rozpoczyna walkę z bandą groźnych przestępców. Główny bohater, Franz, z wykształcenia prawnik, kończy "karierę" w UB. Jak dowiadujemy się z przesłuchań na komisji weryfikacyjnej, nawet wśród swoich 37-letni Franc nie należał do szaraków (31 nagan i 18 pochwał). Szybki awans i stabilną pozycję w UB zawdzięczał małżeństwu z córką byłego wiceministra, członka Biura Politycznego KC PZPR, która go porzuciła i prysnęła za granicę, "taka z niej była szmata" (słowa Franza). Po weryfikacji Franz przenosi się do pracy w policji. W trakcie jednej z akcji, w której kierowany przez niego "oddział" ma zatrzymać gang złodziei samochodów, trzech kolegów Franza zostaje zabitych. Franz wie, że gra idzie o wyższą stawkę aniżeli handel kradzionymi samochodami…

(źródło: filmpolski.pl)