materiały promocyjne

Jack Nicholson, ikona, aktor o uśmiechu absolutnie niepodrabialnym, szelmowskim i demonicznym zarazem, świętuje dziś 83. urodziny. Karierę zakończył już dekadę temu - od dziesięciu lat nie zagrał w żadnym filmie, na co wpłynęły problemy zdrowotne. Sam Nicholson stwierdził, że nie lubi już swojej pracy. Cóż, niejednokrotnie uprzedzał, że nie zamierza wyzionąć ducha na planie filmowym i gdy uzna, że nadszedł czas, to po prostu odejdzie. Tak się też stało.

O poziomie jego aktorstwa rozpisywać się nie trzeba - wszyscy wiemy, że wielokrotnie udowodnił, iż jego talent należy do tych największego kalibru. Przypomnijmy tylko: Nicholson był nominowany do Nagrody Akademii Filmowej aż dwanaście razy. Oscara zdobył trzykrotnie. Dziś wspominamy najlepsze (lub raczej nasze ulubione) filmy z udziałem gwiazdora i życzymy mu zdrowia i sił - oby spędził kolejne lata, ciesząc się i robiąc wyłącznie to, co sprawia mu przyjemność.

Jack Nicholson - najlepsze filmy:

Lepiej być nie może

Mimo formuły komediowo-romantycznej ten obraz nie próbuje odwracać się plecami do spraw poważnych - realnych i istotnych problemów. Klasyka gatunku i wielkie aktorstwo: Nicholson pełen ikry, ze znakomitą Helen Hunt w duecie (para otrzymała zresztą za swoje kreacje po Oscarze).

Swobodny jeździec

Rola, która przyniosła Nicholsonowi rozgłos (i pierwszą nominację do Oscara). Początek jego prawdziwej kariery. Motocykle, hipisi, druga połowa lat 60. i pamiętny monolog przy ognisku. Jest dusza, jest gorący klimat amerykańskich dróg z wyborną muzyką w tle.

Schmidt

Komediodramat, w którym każdy śmiech podszyty jest odrobiną bólu. Uczciwy portret starzejącego się człowieka, w którym brak zbędnego sentymentalizmu. Bohaterowie to ludzie z krwi i kości. Słodko-gorzka perełka.

Czułe słówka

Melodramat i komedia splecione nad wyraz zręcznie - film subtelny, wnikliwy. Prosta historia, z której reżyser wydobył każdą skrytą w niej emocję. I chwycił widzów za serca. To żaden banalny wyciskacz łez, a świetnie poprowadzony emocjonalny rollercoaster.

Pięć łatwych utworów

Film o ucieczce od własnego życia. O podróży, ciągłej wędrówce; o człowieku, który nigdy nie czuje się do końca na miejscu, nie czuje się u siebie. Konflikt z rzeczywistością, outsiderstwo. Sztandarowy film amerykańskiej Nowej Fali, która kilka dekad temu łamała hollywoodzkie schematy.

Listonosz zawsze dzwoni dwa razy

Niedomówienia i paradoksy - to nimi stoi niejednoznaczny kryminał (swego czasu przełomowy i bardzo odważny). Po latach od premiery wciąż niepokoi i prowokuje do zadawania pytań. Hipnotyzujący Nicholson, zmysłowy, ale i brutalny seks, poezja przeplatająca się z dosłownością.

Czarownice z Eastwick

Zaczyna się niewinnie, by zaskoczyć. Komedia i groza naraz. Świetna, doskonale uzupełniająca się obsada i prawdziwie diaboliczny Jack Nicholson. Ogrom cytatów i aluzji, szalona historia i masa frajdy.

Chinatown

Scenariusz to prawdziwe arcydzieło scenopisarstwa. Wielowątkowa fabuła, brak odpowiedzi, tajemnica, której rozwiązania z zapartym tchem wyczekujemy do samego końca. Maestria Romana Polańskiego i Nicholson w kapeluszu i z opatrunkiem na nosie - wizerunek, który stał się już ikoną popkultury. Gęste noir i moralny niepokój. Ale tego tytułu kinomaniakom nie trzeba przecież przedstawiać...

Batman

Tu nie ma o czym mówić. Ach, jakiż to był wspaniale odrażający Joker... Jak dobrze, że niesamowity uśmiech Nicholsona miał szansę stać się uśmiechem Księcia Zbrodni. 

Lśnienie

Horror absolutny? Na pewno wymieniany zaraz obok najbardziej kultowych straszaków. Co tak naprawdę wydarzyło się w hotelu Overlook? Ta odbiegająca od materiału źródłowego adaptacja (która dzięki temu stała się dziełem absolutnie autonomicznym) to mrożąca krew w żyłach opowieść o niepojętym i nieobliczalnym Złu. Jack Nicholson nadał temu Złu pętane obłędem oblicze.

Lot nad kukułczym gniazdem

Wisienka na torcie. Ach, ci bohaterowie, te zachowania, charaktery! Ten film oparty na znakomitym bestsellerze Kena Keseya został nagrodzony Oskarami w pięciu kategoriach: dla najlepszego filmu, aktora (Jack Nicholson - a jakże!), aktorki (Louise Fletcher), reżysera (Milos Forman) i adaptowanego scenariusza. Przy okazji - adaptacja doskonała.