„The Legend of the Condor Heroes” – klasyka kung fu

Powieść Jina Yonga została wydana w 1957 roku i jest uważana za jedną z najpopularniejszych w chińskiej literaturze. Do dnia dzisiejszego powstało wiele adaptacji - 6 filmów, 9 seriali, komiksy, a nawet gra z gatunku MMORPG. Najlepszą z nich jednak jest The Legend of the Condor Heroes z 1983 roku, uważana za jeden z najlepszych seriali w historii azjatyckiej telewizji.

Wśród twórców wymienia się Ng Yat-fana, Lau Si-yuka, Siu Hin-faia oraz Johnniego To, jednego z najlepszych współczesnych reżyserów z Hong Kongu. Serial był emitowany w 1983 roku i doczekał się 59 odcinków podzielonych na trzy sezony. 

Akcja rozgrywała się w XII wieku, w czasach panowania dynastii Sung, która powoli upadała i stawała się ofiarą północnych plemion. Po śmierci dwóch bohaterów, Yanga Tiexina i Gou Xiaotiana, ich ciężarne żony, Bao Xiruo i Li Ping, zostały rozdzielone podczas panującego chaosu. Li Ping uratował Czyngis-chan, który zezwolił jej wychować syna, Guo Jinga, w Mongolii. Bao Xiruou natomiast została uratowana przez Wanyana Honglie, szóstego księcia Jin. Nie wiedząc, że to on odpowiadał za morderstwo męża, wyszła za niego, a jej syn, Yang Kang, stał się dziedzicem księcia. Akcja skupiała się na przygodach, jakie przeżywała Guo Jing i jego towarzyszka imieniem Huang Rong.

The Legend of the Condor Heroes jest przedstawicielem gatunku wuxia, który tak naprawdę można nazwać chińskim fantasy. Charakteryzuje się osadzeniem fabuły w stylistyce historycznej z elementami fantastyki (demony, potwory, magia), a szczególnym elementem są bohaterowie pochodzący z niższych klas społecznych i zawsze przestrzegający ścisłego kodeksu honorowego. Przez to nieraz porównuje się wuxia do historii o samurajach z Japonii czy o rycerzach z Europy. Charakterystyczne jest także opowiadanie historii w sposób metaforyczny i poetycki. Większość widzów nieinteresujących się azjatyckim kinem zna ten gatunek z filmu Hero.

Serial po dzień dzisiejszy imponuje fabularnym rozbudowaniem, jakiego mogą zazdrościć inne produkcje. Akcja 59 odcinków obejmowała kilkanaście lat i oferowała kilkanaście wątków przewodnich oraz ogrom historii pobocznych. Dużą rolę odgrywały intrygi polityczne, wątki fantastyczne czy nauka sztuk walki przez głównego bohatera. W centrum jednak stał romans pomiędzy Guo Jingiem (w tej roli Felix Wong) i Huang Rong (granej przez Barbarę Yung). Pomiędzy nimi widać było niesamowitą chemię, przez co do dziś uznaje się ich za najbardziej lubianą parę w historii chińskiej telewizji. Jednakże to tragiczne wydarzenia ze świata rzeczywistego zacementowały miejsce tej pary w popkulturze. 14 maja 1985 roku Barbara Yung zmarła w tajemniczych okolicznościach, a jej pogrzeb był ogromnym wydarzeniem, w którym udział wzięły wielkie gwiazdy azjatyckiego kina oraz rzesze fanów. Co ciekawe - przed obsadzeniem postaci Huang Rong reżyser mówił, że ktokolwiek dostanie tę rolę, stanie się gwiazdą. Szkoda, że tak to się skończyło.

Fani chińskiego kina mogą dzisiaj dostrzec w tym serialu sporo znanych twarzy, których kariery dopiero się rozpoczynały. Widzieliśmy tam takich aktorów, jak: Eddy'ego Ko, Patricka Tse (ojciec Nicolasa Tse, który obecnie gra w wielu filmach akcji), Paula Chuna, Francisa Ng, a nawet znanego reżysera i aktora Stephena Chowa ("Shaolin Soccer"), który grał bezwzględnego żołnierza.

The Legend of the Condor Heroes jest w gruncie rzeczy telenowelą, w której kung fu, wątki polityczne i akcja odgrywają kluczowe role. Można rzec, że jest tym samym dla fanów kung fu, czym "Mroczne cienie" dla wielbicieli horroru. Oba seriale czerpały z gatunku, rozwijając go i tworząc pewnego rodzaju wariację będącą kompletnie czymś innym niż seriale, które nam się z nim kojarzą.

Same sceny walk były także charakterystyczne dla wuxia, czyli pokazywane w tzw. stylu wire-fu (nakręcone z użyciem linek i łamiące prawa fizyki). Za choreografię odpowiadał jeden z bardziej znanych filmowców gatunku, Tony Ching Siu-Tung, który potem pracował także przy popularnym Hero.

The Legend of the Condor Heroes to jednak serial dla wielbicieli kina azjatyckiego, gdyż charakteryzują go pewne specyficzności w grze aktorskiej, humorze czy prowadzeniu historii, które przeciętnego widza, przyzwyczajonego do zachodniego stylu, po prostu nie przekonują. Jednakże mimo wszystko, nawet patrząc na nowy serial z 2008 roku, produkcja sprzed 30 lat nadal ma pewnego rodzaju urok (charakterystyczny dla telewizji tamtych czasów), wyrazistych i licznych bohaterów, którym chce się kibicować, oraz historię, która swoją wielowątkowością zapewnia długie godziny frajdy.