Najnowsza recenzja redakcji
Defiance w 6. odcinku kieruje akcję poza tytułowe miasteczko. To stanowi pretekst do zmiany dynamiki w relacjach bohaterów, bo w ten oto sposób Nolan (Grant Bowler) musi współpracować z Nilesem (James Murray). Ich wątek jest poboczny, ale ma bardzo duży wpływ na sytuację w mieście. Walka z przeciwnikiem z kosmosu nie jest szczególnie odkrywcza czy oryginalna, ale dostarcza solidnych emocji, zwłaszcza gdy obserwujemy Nilesa patrzącego, jak istota zabija jego przyjaciela. Nigdy wcześniej ta postać nie była pokazana z tak ludzkiej perspektywy. Pozostaje pytanie - co dalej z Nilesem, skoro został pozbawiony urzędu?
Irisa (Stephanie Leonidas) nadal czyni swoją powinności, ale dokładnych motywów jej działań wciąż nie wyjawiono. Znamy okoliczności i skutek, ale nic więcej. Zbliża się koniec sezonu i to musi zostać rozbudowane oraz wyjaśnione, ponieważ na razie mamy zbyt mało informacji, by móc się naprawdę zaciekawić. Ciekawszą rolę odgrywa tutaj jej relacja z Tommym (Dewshane Williams). Nie podoba mi się kierowanie tego wątku w stronę romansu, bo relacja Tommy'ego z Berlin (Anna Hopkins) jest bardziej interesująca. Zwłaszcza sama Berlin wydaje się momentami postacią ciekawszą od Irisy, która przez okoliczności fabularne stała się strasznie mdła i stanowi ledwie cień dawnej siebie.
[video-browser playlist="633543" suggest=""]
Kolejny raz najjaśniejszym punktem odcinka jest Stahma (Jamie Murray). Jej działania mające na celu utrzymanie pozycji dostarczają ogromnej frajdy i emocji. Datak (Tony Curran) z czasem w swojej agresji i jednokierunkowym myśleniu stawał się nudny, a Stahma na jego tle knuje i kombinuje w sposób imponujący. Nigdy nie posuwa się do utraty panowania nad sobą; prowadzi wymyślną grę manipulacji, która przynosi efekty. I na swój sposób jest równie bezwzględna, a jej działania bezapelacyjnie satysfakcjonują.
Defiance nie jest serialem wyjątkowo oryginalnym, czasem za dużo tutaj klisz (schadzka Nolana i Berlin...), ale wszystko to podawane jest w bardzo strawnej formie, przez co na poziom rozrywki nie można zbytnio narzekać. Trochę mieszane odczucia wywołuje jednak cliffhanger z malowaniem się na kosmitów.
Pokaż pełną recenzję
Sezony
Sezon 1
- Pilot (15 kwietnia 2013)
- Down in the Ground Where the Dead Men Go (22 kwietnia 2013)
- The Devil in the Dark (29 kwietnia 2013)
- A Well Respected Man (6 maja 2013)
- The Serpent’s Egg (13 maja 2013)
- Brothers in Arms (20 maja 2013)
- Good Bye Blue Sky (3 czerwca 2013)
- I Just Wasn’t Made for These Times (10 czerwca 2013)
- If I Ever Leave This World Alive (17 czerwca 2013)
- The Bride Wore Black (24 czerwca 2013)
- Past Is Prologue (1 lipca 2013)
- Everything Is Broken (8 lipca 2013)
Sezon 2
- The Opposite of Hallelujah (19 czerwca 2014)
- In My Secret Life (26 czerwca 2014)
- The Cord and the Ax (3 lipca 2014)
- Beasts of Burden (10 lipca 2014)
- Put the Damage On (17 lipca 2014)
- This Woman’s Work (24 lipca 2014)
- If You Could See Her Through My Eyes (31 lipca 2014)
- Slouching Towards Bethlehem (7 sierpnia 2014)
- Painted From Memory (14 sierpnia 2014)
- Bottom of the World (21 sierpnia 2014)
- Doll Parts (21 sierpnia 2014)
- All Things Must Pass (28 sierpnia 2014)
- I Almost Prayed (28 sierpnia 2014)
Sezon 3
- The World We Seize (12 czerwca 2015)
- The Last Unicorns (12 czerwca 2015)
- The Broken Bough (19 czerwca 2015)
- Dead Air (26 czerwca 2015)
- History Rhymes (3 lipca 2015)
- Where the Apples Fell (10 lipca 2015)
- The Beauty of Our Weapons (17 lipca 2015)
- My Name Is Datak Tarr and I Have Come to Kill You (24 lipca 2015)
- Ostinato in White (31 lipca 2015)
- When Twilight Dims the Sky Above (7 sierpnia 2015)
- Of a Demon In My View (14 sierpnia 2015)
- The Awakening (21 sierpnia 2015)
- Upon the March We Fittest Die (28 sierpnia 2015)
Reklama
Reklama
Powiązane recenzje
Reklama
