Reklama

Mecz szachowy Garriego Kasparowa rozegrany przeciwko superkomputerowi IBM Deep Blue w 1997 roku był przełomowym momentem w historii rozwoju technologii. Jeśli chodzi o sztuczną inteligencję, był to świt nowej epoki: oto powstała maszyna zdolna pokonać człowieka, który był wówczas mistrzem tej najbardziej intelektualnej gry. Na ten moment złożyło się ponad stulecie rozwoju i w swojej przełomowej książce Kasparow po raz pierwszy ujawnia zdumiewającą stronę tej historii. Opisuje uczucia towarzyszące opracowywaniu na oczach całego świata strategii przeciwko nieprzejednanemu, niezmordowanemu przeciwnikowi oraz relacjonuje rozwój inteligencji maszyn poprzez mikrokosmos szachów, które przez całe pokolenia pionierów nauki były postrzegane jako klucz do tajemnic ludzkiego i maszynowego poznania. Kasparow wykorzystuje swoje niezrównane doświadczenie, by zajrzeć w przyszłość inteligentnych maszyn i widzi tę przyszłość jako pełną możliwości. Podczas gdy wielu krytyków postrzega sztuczną inteligencję jako zagrożenie, zwłaszcza dla ludzkich miejsc pracy, Kasparow pokazuje jak ludzkość może się wspiąć na nowe wyżyny z pomocą naszych najbardziej wyjątkowych wytworów, zamiast się ich obawiać. „Deep Thinking” („Ostatni bastion umysłu”?) to doskonale przedstawione argumenty za postępem technologicznym autorstwa człowieka, który nie wahał się stanąć na jego progu, mimo że ten zagroził całej jego karierze.

Premiera (Świat)
10 marca 2021
Premiera (Polska)
10 marca 2021
ISBN
9788366575783
Polskie tłumaczenie
Michał Romanek
Liczba stron
432
Autor:
Garri Kasparow
Gatunek:
Wspomnienia
Wydawca:
Polska: Insignis

Najnowsza recenzja redakcji

Kiedy w 1997 roku świat obiegła informacja, że komputer wygrał w szachy z mistrzem świata, legendarnym Kasparowem, wielu wstrzymało oddech. Jeśli komputer jest w stanie wygrać w tak skomplikowaną i wymagającą grę, to możliwości maszyn wkrótce miały być nieprzebrane. Rzeczywistość okazała się nieco bardziej skomplikowana, jak w swojej książce Ostatni bastion umysłu przekonuje sam Garri Kasparow. Bo inteligencja a umiejętność gry w szachy to dwie różne rzeczy, a wygrana Deep Blue dowiodła czegoś zupełnie innego, niż początkowo zakładano.

Książka w zdecydowanej większości jest zbiorem przemyśleń Kasparowa na temat sztucznej inteligencji, jej rozwoju, możliwości, ograniczeń, a także pewnej obsesji twórców maszyn liczących na wykorzystanie mocy obliczeniowych do gry w szachy. Dogłębnie analizuje, krok po kroku, jak kolejne generacje komputerów były rozwijane i wykorzystywane, jak upowszechnienie się komputerów osobistych, a z czasem internetu, wpłynęło na samą grę w szachy. Wymyśliłeś nowy ruch, który zapewnił ci zwycięstwo? Niestety, możesz go użyć na światowym poziomie tylko raz, bo następnego dnia nie tylko zapis z partii jest dostępny na całym świecie, ale najczęściej opatrzony zostaje analizą i możliwymi sposobami obrony. Ale nie o tym jest ta książka. Bo najważniejsza jest historia, jak doprowadzono do zwycięstwa maszyny nad człowiekiem w grze w szachy.

Kasparow niewątpliwie ma dużo przemyśleń na temat sztucznej inteligencji. Zarówno od strony technicznej, a raczej samych możliwości algorytmów i programów, po efekty społeczne i ekonomiczne. Porównuje rozwój komputerów i wynikającą z tego likwidację kolejnych miejsc pracy do rewolucji przemysłowej, chociaż nie sposób pozbyć się wrażenia, że jego optymizm wynika raczej z własnej pozycji spełnionego człowieka, który nie musi martwić się o zarobek. Ciekawsze są fragmenty, gdy autor porównuje sposób działania programów i ludzkiego mózgu, co powoduje, że łatwiej zbudować komputer, który wygra z arcymistrzem, niż taki, który czasem przegra, dostosowując poziom swojej gry do ludzkiego przeciwnika. Zaś opis samej rozgrywki z 1997 roku uświadamia, że szachy to nie tylko czysta logika, bo psychika ludzka odgrywa równie ważną rolę, szczególnie kiedy gra się o wysoką stawkę, a na dodatek pojawiają się nieprzewidziane okoliczności.

Ostatni bastion umysłu to lektura nie tylko dla fanów szachów, ale też dla pasjonatów rozwoju technik komputerowych i algorytmów, chociaż nie znajdzie się tu ani dokładnie rozpisanych partii, ani głębokich analiz algorytmów. To opowieść człowieka, który wszedł do historii sztucznej inteligencji, choć nigdy się nią zawodowo nie zajmował.