Pierwotny cykl Skargi Utraconych Ziem (1993-1998) koncentruje się na życiu młodej księżniczki Sioban. Na jej drodze staje okrutny mag Bedlam, jego słudzy (vide: Scalag Krwiożerca) oraz drugi mąż jej matki, podstępny lord Blackmore. Z biegiem czasu Sioban poznaje tajemnice swego rodu, a także przeszłość jej  ojca Wulffa Białego Wilka, który zginął z rąk samego Bedlama. Niesamowite wrażenie sprawia posępna kraina Eruin Dulea, czarna magia spowijająca te ziemie oraz przekleństwa i klątwy dosięgające jej mieszkańców. Choć kolejne rozdziały Sioban nie prezentują się już tak dobrze (zwłaszcza z powodu irytującego adwersarza, księcia Gerfauta), lektura rzeczonego dzieła jest ekscytująca i wciągająca. Dufaux bezbłędnie porozstawiał poszczególne postaci na planszy, a Rosiński wsparł go swoimi charakterystycznymi, dopieszczonymi planszami.

W Rycerzach Łaski poznajemy natomiast młodzieńcze przygody walecznego czarnoksiężnika Seamusa. Protagonista serii i jego mistrz Sill Valt stają w szranki z przeklętymi Moriganami oraz ich poplecznikiem, Gwinea Lordem.  Warto dodać, że w obu przypadkach mamy do czynienia z udanym mariażem dark fantasy, grozy, opowieści inicjacyjnej i królewskich legend. Znajdziemy również sporo nawiązań do historii średniowiecznej Europy, mitologii nordyckiej i celtyckiej oraz wątków z religii chrześcijańskiej.

Źródło: Egmont

Recenzowany cykl przenosi nas do wczesnych dziejów wyspy Eruin Dulea, przed chrystianizacją jej mieszkańców. Tamtejsze klany toczyły ze sobą nieustanne walki o władzę, a plugawe kulty, wierzenia oraz czarna magia niepodzielnie władały wyjałowionymi ziemiami. W takich właśnie okolicznościach egzystował młody i ambitny arystokrata Vivien, którego poznajemy, gdy podróżuje do zamku nowego przywódcy jednego z wyspiarskich księstw. Nastolatek zostaje zdradzony przez swego podwładnego i zamordowany. Szybko okazuje się, że protagonista powraca do świata żywych dzięki magii pięknej Oriany. Oriana to córka czarodziejki, która strzeże zamek znajdujący się w puszczy przed złymi siłami. Zamek jest we władaniu króla Brendama. Jego żona (królowa Jamaniel) oraz pierworodny książę Elgar spiskują za plecami porywczego Brendama, dążąc do zdobycia pełni władzy. Zatroskany Vivien zakochuje się w Orien, wpadając tym samym w sam środek dworskich intryg i matactw. Tajemnice zamku oraz przyczyny ataku na młodzieńca niebawem ujrzą światło dzienne, a życie bohatera zostanie postawione na szali.

Mocnym akcentem owej opowieści są sekrety króla Brendama i jego dawnej kochanki. Równie udanie prezentują się działania królowej Jamaniel oraz ambitne plany ich syna. Niezbyt interesująco wypadają perypetie ckliwego Viviena, acz jego związek z Orien jest pełen namiętności i miłosnych ekscesów. W tle przewijają się tytułowe Czarownice oraz legenda o żyjącym w kamieniu demonie Czarnogłowym. Dodajmy do tego surowe i realistyczne plansze autorstwa Béatrice Tillier, zimną kolorystykę (dominuje zgniła zieleń, różne odcienie brązu i barwy pomarańczowej) oraz  upiorną postać pojawiającą się na okładce niniejszego woluminu.

Komiks przeznaczony dla miłośników gatunku dark fantasy, literatury frankofońskiej i dzieł pióra Jeana Dufauxa. Lektura pierwszego tomu cyklu zaostrza apetyt na ciąg dalszy.